„Урбани топлински острови“ се области во градовите кои се значително потопли од руралните средини поради зградите, асфалтираните површини и човечките активности како возење автомобили, пренесува Дојче веле.
Како резултат на тоа, топлотните бранови се интензивираат во градовите.
Овој таканаречен ефект на урбан топлински остров може да ги зголеми температурите од 10 до 15 степени Целзиусови.
Со оглед на тоа што повеќе од половина од светското население веќе живее во урбани средини – а се очекува тој број да достигне речиси 70 проценти до 2050 година, многу луѓе се задушуваат од жештината.
Што ги предизвикува урбаните топлински острови?
Руралните области обично се покриени со трева, земјоделски култури или шуми, што помага во ладењето на воздухот, додека темниот бетон и асфалтот на градот апсорбираат топлина.
Растенијата дејствуваат како природни клима уреди со апсорбирање на водата од почвата преку нивните корени, а потоа ја ослободуваат во воздухот како водена пареа. Непропустливите тврди, темни површини, како што се тротоарите, паркинзите и улиците, не дозволуваат водата да навлезе и затоа не го обезбедуваат истиот ефект на ладење.
Некои земји се обидуваат да го компензираат овој недостаток со прскање вода по тротоарите заради ладење. Во Јапонија, тоа е вековна традиционална практика која дури има и свое име: „Учимизу“.
Високите згради и тесните улици можат да го заробат и загреат воздухот. Овие „урбани кањони“ го блокираат природниот тек на ветерот кој инаку би можел да помогне во ладењето.
Загадувањето од автомобили или согорувањето на фосилни горива може да создаде еден вид минијатурен слој на стаклена градина над градот, држејќи го топлиот воздух заробен.
Топлинските острови често се формираат во текот на денот, бидејќи тротоарите и покривите рефлектираат повеќе од сончевата топлина. Тие го достигнуваат врвот три до пет часа по зајдисонце.
Од изгрејсонце до доцна попладне, овие површини се изложени на интензивно сончево зрачење и апсорбираат топлина низ бројни слоеви. По зајдисонце, оваа складирана топлина потоа полека се ослободува.
Поголемите градови имаат тенденција да складираат повеќе топлина од помалите. Урбаните центри како Лондон и Париз честопати бележат температури за околу четири степени Целзиусови повисоки од руралните области ноќе.
Урбаните области се повеќе „ранливи“ на топлина, бидејќи количината на глобално затоплување поради климатските промени е засилена од ефектот на топлински остров.
Минатата 2024 година беше најтоплата година досега со околу 1,55 степени Целзиусови над прединдустриските нивоа. Со сегашните стапки, се очекува глобалните температури да се зголемат за 2,7 степени Целзиусови. Ова е предизвикано од согорувањето на фосилните горива, кои ја загреваат планетата и ослободуваат емисии на стакленички гасови во атмосферата.
Резултатот се топлински острови, а тие исто така би можеле да ги поттикнат климатските промени, бидејќи побарувачката за клима уреди поттикнати од согорувањето на јаглен, нафта и гас се зголемува за време на топлотните бранови.
Дали постојат решенија за ладење на градовите?
Решенијата вклучуваат озеленување на градовите со садење повеќе дрвја, грмушки и друга зелена вегетација отпорна на суша во урбаните центри, како и повеќе фонтани и езера, зелени или таканаречени „ладни покриви“ кои апсорбираат и пренесуваат помалку сончева топлина до зградата.
Ваквите ладни покриви рефлектираат повеќе сончева светлина од конвенционалните површини и не се загреваат толку многу. Белите покриви се најладни и можат да рефлектираат 60 до 90 проценти од сончевата светлина, но и други слични површини се опции за рефлектиране на невидливото зрачење.
Градови како Њујорк почнаа да ги бојадисуваат своите покриви во бело во 2009 година за да помогнат во борбата против ефектот на урбан топлотен остров. Ваквите ладни покриви можат да ги намалат температурите во внатрешноста на зградите до 30 проценти и да го намалат загадувањето на воздухот и емисиите на стакленички гасови со намалување на побарувачката за енергија за ладење на зградите.
Дополнителни мерки вклучуваат поставување „ладни тротоари“ што користат пропустливи материјали за да рефлектираат повеќе сончево зрачење и да го подобрат испарувањето на водата, како и мешање на станбени, комерцијални и рекреативни простори.
Малиот азиски град-држава Сингапур стана еден од најзелените градови во светот. Повеќе од 40 проценти од неговата површина е покриена со зеленило. Тие отстапија простор на природни резервати и паркови, градини и зеленило.
Градот планира до 2030 година растојанието од секое домаќинство до најблискиот парк да биде максимално десет минути пешачење. Сингапур, исто така, строго го ограничува бројот на автомобили на своите улици преку систем на ограничени и скапи квоти за бројот на возила што можат да се регистрираат.