Иако интелигенцијата е комплексен збир на когнитивни способности кои се развиваат со години, истражувањата покажуваат дека одредени индикатори можат да се забележат веќе во првите месеци од животот.
Веќе од третиот до шестиот месец, бебињата кои покажуваат знаци на рана интелигенција често имаат изразено внимание кон околината, брзо реагираат на звуци, имитираат изрази на лицето и покажуваат интерес за нови играчки и луѓе.
Раното воспоставување контакт со очите, способноста за следење на предметите и брзо усвојување на рутини, исто така, може да укажуваат на поразвиени когнитивни функции.
До деветтиот месец, децата кои побрзо учат нови обрасци на однесување, ги разбираат основните причинско-последични врски (на пример, кога фрлаат играчка, очекуваат таа да падне) и покажуваат љубопитност преку истражување на просторот, честопати се идентификуваат со натпросечна интелигенција.
Важно е да се нагласи дека интелигенцијата не е исклучиво вродена, туку се обликува и поттикнува преку стимулативно опкружување, емоционална поврзаност и интеракција со родителите. Секое дете има свое темпо на развој, а раните индикатори не гарантираат, но можат да укажат на иден потенцијал.
