Европската комисија постави цели за производство до 10 милиони тони водород од обновливи извори до 2030 година и увоз на дополнителни 10 милиони тони. Иако не се обврзувачки, целите се дел од плановите на блокот да стави крај на зависноста од рускиот увоз на енергија.
Во извештајот, ЕЦА рече дека овие цели се засноваат на „политичка волја“ наместо на темелна анализа, ЕУ е далеку од нивно исполнување.
Друга цел поставена од Брисел, која вклучува инсталирање на најмалку 40 гигавати обновливи електролизери на водород до 2030 година, беше идеја предложена во документите од групата за лобирање за водород, открија ревизорите.
И покрај финансирањето на ЕУ од 18,8 милијарди евра достапни за проекти за зелен водород, проектите што би додале помалку од 5 гигавати производствен капацитет до 2030 година достигнаа напредна фаза, иако проектите со вкупна моќност од околу 50 гигавати се исто така во рана фаза на проценка.
Зелениот водород се смета за клучен за исполнување на обврските на ЕУ за климатските промени. Се произведува со користење на обновлива енергија за разделување на водата, процес кој не произведува емисии на ЦО2, а ЕУ смета на него за да ги декарбонизира индустриските процеси како што се производството на челик и ѓубрива.
„Индустриската политика на ЕУ за обновливите извори на водород треба да се соочи со реалноста“, рече ревизорот Стеф Блок, кој го водеше извештајот.
Европскиот суд на ревизори изјави дека Европската комисија треба да осмисли поцелен пристап за распределба на оскудните средства од ЕУ и да ги ажурира своите политики за поттикнување на проекти за водород.
Портпаролот на Комисијата рече дека го зеде предвид извештајот и призна дека пазарот на водород „постепено“ се обликува.
„Нашата работа е далеку од завршена. Сега мораме да го забрзаме распоредувањето и усвојувањето на обновливиот водород со ниска содржина на јаглерод во Европа“, изјави портпаролот.
