Детскиот фонд на ОН (УНИЦЕФ) денеска објави дека во 44 земји во светот во тој период од шест години, приближно 20.000 деца секојдневно морале да ги напуштаат своите домови поради поплави, бури, суши или шумски пожари.
Според анализата на УНИЦЕФ, земјите што во апсолутни бројки регистрирале најмногу раселени деца поради екстремните временски услови се Кина и Филипините.
Сепак, најпогодени од временските прилики биле децата во малите островски земји како Комонвелт Доминика и Вануату, каде што причината најчесто биле бурите, а во Сомалија и Јужен Судан децата трпеле последици од поплави.
Токму бурите и поплавите принудиле 40,9 милиони деца да ги напуштат своите домови, или 95 отсто од вкупниот број раселени деца меѓу 2016 и 2021 година. Во 1,3 милиони случаи, причина била сушата, а во 810.000 случаи, шумските пожари.
Во случај на шумски пожари, најмногу внатрешно раселени лица, повеќе од една третина, се регистрирани само во 2020 година, најмногу во Канада, Израел и САД.
Во анализата на УНИЦЕФ се прецизира дека излегувањето од дома може да биде ненадејно, кога ќе се случи природна катастрофа, или резултат на превентивна евакуација за да се спасат животи, но дури и во вториот случај децата чувствуваат предизвици и последици бидејќи го напуштиле домот, често и на подолго време.
Во такви случаи, особено изложени на ризик се децата во земјите што веќе се борат со паралелни кризи, како што се конфликти или сиромаштија, и кои имаат потешкотии да се справат со бегалската криза.
Како пример за особено ранливи земји, УНИЦЕФ ги наведува Хаити, кое веќе се бори со сиромаштијата и насилството, и Мозамбик, каде што климатските промени и честите временски настани поврзани со нив најмногу ги погодуваат најсиромашните заедници.
Во анализата е направена и проекција за можниот развој на состојбите во следните 30 години.
Врз основа на моделот на ниво на ризик создаден од Центарот за следење на внатрешното раселување, било утврдено дека според сегашните климатски податоци, поплавите би можеле да преселат 96 милиони деца во тие три децении, а ураганските ветрови и бурите би можеле да преселат 17,5 милиони деца.
Се додава, меѓутоа, дека со сегашното влошување на климатските промени, речиси е сигурно дека оваа бројка ќе биде уште поголема.
„За секое дете е страшно кога некој страшен пожар, бура или поплава ќе ја погоди нивната заедница“, рече директорката на УНИЦЕФ, Катрин Расел.
Таа додаде дека „за оние што се принудени да бегаат, стравот и последиците се особено тешки, поради неизвесноста дали ќе се вратат дома, ќе продолжат со училиште или ќе бидат принудени повторно да се селат“.
„Имаме алатки и знаење да одговориме на овој растечки предизвик за децата, но делуваме премногу бавно. Треба да ги засилиме нашите напори за да ги подготвиме заедниците, да ги заштитиме ранливите деца и да ги поддржиме оние што веќе се истргнати од своите корени“, рече Расел.
