Постојат две опции, пишува Форбс, првата е дека севернокорејската артилериска единица ќе биде распоредена на линијата на фронтот во западна Русија или Украина. Втората е дека дека руска единица ќе управува со самоодните хаубици, кои можат да испукаат гранати тешки 45 килограми со дострел од 40 километри.
Втората има повеќе смисла. Засега, Кремљ ги вметнува севернокорејските сили во постоечките руски единици. Првите неколку илјади Севернокорејци кои минатиот месец заминаа со камиони на линијата на фронтот во западната руска област Курск, се приклучија на руската 810-та бригада на поморска пешадија.
Тие Севернокорејци допрва треба да се појават на линијата на контакт во значителен број, но никој не очекува дека нема да се појават. Веќе со месеци руската војска губи од 1.500 до 2.000 војници дневно, убиени и ранети, стапка на загуба што дури и Кремљ, со своите големи бонуси за регрутирање и целосна контрола врз информациската средина во Русија, не може да издржи долго време.
На Русија ѝ требаат странски војници доколку очекува да ги продолжи своите воени напори во Украина до следната година, а ѝ треба и странска опрема. Како што војната против Украина се приближува кон својата четврта година, залихите на старото оружје од Студената војна од кое Кремљ зависи за опремување на своите полкови се опасно ниски.
Артилериските резерви се трошат барем толку брзо како тенковите и борбените возила. Истражувањето на руските воени залихи претходно оваа година наведе 3.000 самоодни хаубици, што е значителен пад од 4.500 во 2021 година. И многу од тие преостанати 3.000 хаубици веројатно биле премногу кородирани за да бидат корисни.
Некои од 1.500 самоодни хаубици што Русите ги извадија од долгото складирање во 2022 и 2023 година заменија приближно 800 хаубици од типот СПХ, што Русите ги загубија во Украина. Други беа испратени во новите единици формирани од Кремљ од почетокот на тоталната војна во февруари 2022 година. На други им се одземаат делови, особено нивните внимателно исполирани цевки, додека руската индустрија се бори да направи нови.
Руските топџии сигурно би дочекале неколку серии севернокорејски M1989. Тие се приближно аналогни на најголемата руска хаубица 2С7. Русите имаа околу 300 2С7 во употреба или во складиште до 2022 година, десетина од нив биле деактивирани или заробени во борба, а многу од складираните примероци не се поправаат по децении на отворено.
Од руска гледна точка, главниот проблем е муницијата. М1989 е единствената хаубица од 170 милиметри во широка употреба, а само севернокорејската индустрија произведува муниција за неа. Додека Москва купува гранати од Пјонгјанг уште од почетокот на војната, Русите исто така одржуваат сопствено домашно производство за повеќето калибри.
Тоа е невозможно со тие M1989 и нивната единствена муниција. Џиновските пушки ќе пукаат или не – во зависност од Пјонгјанг. „Логистиката отсекогаш била слаба во руската војска и доставените хаубици може да се соочат со недостиг од гранати во одредена фаза“, истакна Артур Рехи, естонски војник и аналитичар.
Тоа е уште еден доказ дека Русија е сè позависна од своите сојузници, Северна Кореја и Иран, за да ја одржи војната против Украина.
