Таквата политика се применува на сите државни нивоа, од министерствата и локалните управи до воените команданти, и вклучува строга цензура на лошите вести како што се, на пример, бројките за украинските жртви или успешните руски воени резултати.
Реалноста е дека Украина не ги реализираше плановите што ги имаше оваа година, а тоа пред се подразбира летна контраофанзива. Дополнително, слабее поддршката на Западот поради фокусот на Блискиот Исток, а се добива впечаток дека се создаваат сè појасни тензии меѓу Зеленски и неговите офицери, кои тврдат дека се создава јаз бидејќи граѓаните гледаат дека пораките што претседателот ги изнесува во јавноста не соодветствуваат со ситуацијата „на терен“.
„Потребна му е доза на реалност. Мора да бидеме храбри како што бевме на 24 февруари 2022 година“, изјави за Фајненшл тајмс лице поврзано со претседателската комуникациска стратегија споредувајќи ја со денот кога Русија ја започна својата инвазија.
Покрај сè, политичките противници почнаа отворено да го критикуваат Зеленски, пред се градоначалникот на Киев Виталиј Кличко. Неодамна го обвини за авторитаризам и го спореди со рускиот претседател Владимир Путин.
Иако Зеленски оптимистичкиот тон го гледа како единствен начин да ги увери сомнителните на Запад и да ја зајакне довербата на украинските компании, кои се витален извор на даночни приходи за воените напори, јасно е дека ако нешто вакво се прави насила, може да има контра-ефект. На тоа предупредуваат украински експерти задолжени за комуникациска стратегија.
Ирина Золотар, советник и шеф за комуникации на поранешниот украински министер за одбрана Олексеј Резников, рече дека стратегијата на оптимизам на почетокот имала тежина и им помогнала на Украинците да веруваат во себе и во способноста да се спротивстават на руската инвазија, но сега тоа полека ги збунува.
„Очекувањата се пренагласени и не соодветствуваат со фактичката состојба на работите. Наместо тоа, владата требаше да покаже избалансиран реализам. На овој начин, се буди недоверба на Запад и се поставуваат прашања за продолжување на финансиската помош за Украина“, смета Золотар.
Поранешен висок политички функционер и експерт за комуникации, кој зборуваше за Фајненшл Тајмс под услов да остане анонимен, беше нешто покритичен.
„Ова ја поткопува довербата. Понекогаш тепачка, односно пренесување на она што се случува во реалноста, кажува повеќе од убаво спакувана фотографија од тепачка“, објасни тој и даде пример за конфликтот во Бахмут.
Русите прогласија победа таму во мај, но Зеленски и во јуни продолжи да тврди дека борбите сè уште траат, дека ништо не е изгубено. Во исто време, Западот повтори дека овој град не е стратешки важен и дека фокусот треба да се насочи кон поважни фронтови. Зеленски тргна по својот пат.
„Така ги прикри неверојатните нивоа на исцрпеност, страдањата на илјадници семејства, огромниот број мртви секој ден, а ја зголеми тензијата и ширеше сомнежи за победата“, рече поранешниот висок функционер и истакна дека во странство, вакво нешто се повеќе делува како пропаганда и во никој случај не може да биде добар знак.
Иако, забележува Фајненшл Тајмс, довербата на граѓаните во Зеленски е сè уште на високо ниво, како и мотивацијата за победа во војната, прикривањето на реалноста може долгорочно да создаде контраефект.
