После 75 годоини од прогонот, некои нив беа за првпат во родното село. Нивните потомци со измешани чувства на радост и тага се вратија за момент врз остатоците од родните куќи.
Среќни што сѐ уште меѓу себе има луѓе кои се родени и растени во селото за да ги пренесат приказните на самото место, но и многу дечиња кои го учат патот кон коренот.
Годинава се прегрнаа и исплакаа и со браќата дојдени од Албанија, Грција, Швајцарија, а се по потекло или родум од селото.
Ечеше повторно нивната планина од убавата македонска песна. Егејот е душата на Македонија, порачаа тие.
