Мајкл Дејли, генералниот обвинител на Нов Јужен Велс, нареди ослободување на Фолбиг врз основа на прелиминарните наоди од истрагата, кои открија сомнеж во нејзината вина за сите четири смртни случаи. На прес-конференција, Дејли рече дека разговарал со гувернерот и препорачал безусловно помилување, кое било одобрено.
„Ова беше огромен предизвик за сите вклучени. Се надевам дека нашите денешни акции ќе донесат одредено затворање на овој случај кој трае веќе 20 години“, рече Дејли. Фолбиг тврдеше дека е невина и рече дека децата починале од природна смрт.
Фолбиг беше осудена во 2003 година врз основа на три точки од обвинението за убиство и едно убиство од небрежност за смртта на четири бебиња во текот на една деценија од 1989 година. Физички докази дека Фолбиг ја предизвикала смртта на децата немаше.
Поротата се потпираше на аргументот на обвинителството дека шансите четири бебиња од исто семејство да умрат од природна смрт пред да наполнат две години се исклучително мали, речиси невозможни. Ја земале предвид и содржината на нејзиниот дневник кој изолирано се толкува како признавање на вина.
Само во 2019 година, истрагата за нејзините убедувања покажа дека постои сомнеж за вината на Фолбиг.
Нова истрага беше покрената минатата година откако се појавија нови научни докази кои генетски ја објаснуваат смртта на децата. Главниот претставник кој учествувал во истрагата нагласува дека има низа докази кои укажуваат на вината на Фолбиг.
Кетлин Фолбиг имала само 20 години кога се омажила. Една година подоцна го родила Кејлеб, кој живеел само 19 дена. Следната година, семејството Фолбиг добило уште еден син, Патрик, кој починал на осум месеци. Две години подоцна, Сара починала на 10 месеци. Потоа, во 1999 година, четвртото и најдолговечно дете на семејството Фолбиг, Лаура, починала на 18-месечна возраст.
Полициската истрага за смртта на децата започнала откако Лаура починала. Но, поминале повеќе од две години пред Фолбиг да биде уапсена и обвинета. Во овој период, нејзиниот брак пропаднал, а сопругот на Кетлин соработувал со полицијата за да подигне обвинение против неа.
Обвинителите тврделе дека дневниците што тој ѝ ги предал на полицијата ги содржеле најдлабоките мисли на мајка обземена од вина поради својата улога во смртта на сопствените деца. При прегледот на посмртните останки на бебињата не се пронајдени физички докази дека мајката ги убила децата, но со оглед на тоа што немало други објаснувања за смртта на малите деца, сомнежот се свртел кон Фолбиг.
Судијата Греам Бар, кога во 2003 година ја осуди Фолбиг на 40 години затвор, се потсети на нејзиното минато кога нејзиниот татко ја убил нејзината мајка. Фолбиг во тоа време имала само 18 месеци, па поголемиот дел од своето воспитување го поминала во згрижувачко семејство.
„Опасно е да ѝ се довери дете, тоа не смее да се повтори“, изјави тогаш судијата Бар.
„Денешниот исход е потврда дека нашиот правосуден систем е способен да испорача правда и покажа дека владеењето на правото е важен столб на нашиот демократски систем“, рече Дејли. „Со оглед на сето она што се случи во последните 20 години, невозможно е да не се сочувствуваме со Кетлин и Крег Фолбиг“, додаде тој.
Во меморандумот до државниот обвинител, Батурст вели дека постои разумна можност три од децата да умреле од природна смрт, две од генетска мутација позната како ЦАЛМ2-Г114Р и едно од неврогено нарушување. Ваквите сомневања го поткопаа главниот случај за убиство од небрежност на нејзиното четврто дете, додаде Батурст.
„Понатаму, не можам да го прифатам тврдењето дека доказите потврдуваат дека Фолбиг била сè освен грижлива мајка за своите деца“, рече тој.
