Генерал-потполковник Олександр Сирски, врховен командант на вооружените сили на Украина, во петокот изјави дека областа околу Покровск е „најжешката точка“ по должината на фронтовската линија долга 1.200 километри на исток.
Руските сили се обидуваат да го освојат Покровск речиси една година, започнувајќи една жестока офанзива по друга. Но, и покрај очигледната предност во однос на бројот на војници и оружје, Москва не успеа да го освои градот.
Покровск е стратешка цел за Москва. Рускиот претседател Владимир Путин јасно стави до знаење дека негова цел е да ги заземе сите источни украински региони Доњецк и Луганск, кои неговите сили делумно ги окупираат.
Киев и неговите сојузници велат дека Путин ги одложува понудите за мировни преговори за да можат неговите сили да заземат повеќе украинска територија.
Иако не е голем град, Покровск се наоѓа на клучен пат за снабдување и железничка линија што го поврзува со други воени центри во областа. Заедно со Костјантиновка, Краматорск и Славјанск, го формираат столбот на украинската одбрана во делот на регионот Доњецк кој сè уште е под контрола на Киев.
Последниот оперативен рудник за коксирање јаглен во Украина беше во Покровск, многу од неговите вработени останаа во областа за да го одржат во функција. Кога беше принуден да се затвори претходно оваа година, тие почнаа да заминуваат.
Институтот за проучување на војната (ИСВ), организација за следење на конфликти со седиште во САД, кон крајот на минатата година објави дека украинските одбранбени операции во Покровск ја принудиле Русија да се откаже од својот првичен план да го освои Покровск во фронтален напад.
ИСВ изјави дека ова е затоа што украинските трупи почнале да користат беспилотни летала како составен дел од нивната одбранбена стратегија, успешно интегрирајќи ги операторите на беспилотни летала со своите копнени сили.
Во исто време, Русија не можеше значително да го зголеми бројот на војници во регионот, бидејќи се обидуваше да го спречи ненадејниот упад на украинските војници на нејзината територија во јужниот дел на Курск.
Сирски минатата недела им изјави на новинарите дека во еден момент, операцијата Курск на украинските сили во 2024 година привлекла речиси 63.000 руски војници и околу 7.000 севернокорејски војници.
„Ова ни овозможи да го ослабиме непријателскиот притисок на главните фронтови и да ги прегрупираме нашите трупи. А непријателското заземање на Покровск, објавено уште во септември 2024 година, сè уште не се случи, делумно благодарение на нашата операција Курск“, рече тој.
Наместо да продолжат директно да го напаѓаат градот, руските трупи потоа почнаа да го опколуваат од југ и североисток.
ИСВ во својата најнова проценка во петокот соопшти дека руските сили продолжуваат да напаѓаат еден до двајца војници, понекогаш на мотоцикли и со теренски возила.
Во соопштението објавено во петокот, Сирски рече дека Русија продолжува да се обидува да се пробие до административната граница на регионот Доњецк.
„Тие сакаат да го сторат тоа не само за да постигнат некои оперативни резултати, туку пред сè за демонстративни цели, за да постигнат психолошки ефект: да ја стават таму озлогласената „чизма на рускиот војник“, да постават знаме и да прослават уште една лажна победа“, рече тој, заклучува Си-ен-ен.
