„Помислив, по ѓаволите, ова не треба да биде тука“, изјави Гибард, 41-годишниот сопственик на услуга за испораки.
Случајното откритие на Гибард овој месец, кое вклучуваше стотици воени документи на индустриска улица во северна Англија, ја шокираше земјата позната по строгата заштита на државните тајни, пренесува Њујорк Тајмс.
Инцидентот се случува кога Соединетите Држави, блискиот воен сојузник на Велика Британија, се соочуваат со сопствена криза околу ракувањето со чувствителни информации за националната безбедност, откако борбените планови за Јемен беа споделени во групен разговор во кој беше вклучен и новинар.
Додека пробивањето на безбедноста во САД беше резултат на технолошка грешка на апликацијата Сигнал, очигледното прекршување на Велика Британија беше многу потрадиционално.
„Мислев дека поголемиот дел од ова ќе биде дигитализирано и ќе бара воено софтверско решение за пристап“, рече Гибард. „Но, тука беа напишани документи за цел свет да ги види. Тоа е многу старомодно“.
Додека собирал документи од улицата и од одводот, станал свесен колку материјал нашол – од проценки на закани до рутински барања за отсуство. „Тоа беше како библиотека со информации“, рече тој.
Портпаролот на Министерството за одбрана изјави дека инцидентот се истражува и дека „во документите не се содржани чувствителни информации за оперативната одбрана“.
Се чинеше дека хартиите испаднале од црна кеса за отпадоци потпрена на ѕид од тули во близина. Додека Гибард ја прегледувал вреќата, забележал име кое се повторувало на врвот на некои документи: Катерик Гарисон.
Гибард, кој вели дека не го интересира војската, не слушнал за името, па го побарал на Гугл.
Тој открил дека станува збор за голема воена база со повеќе од 13.000 лица во Северен Јоркшир, приближно 80 километри јужно од Њукасл. „Се прашував како оваа вреќа заврши на 50 минути од таму“, рече Гибард.
Тој бил уште повеќе изненаден што документите воопшто се испечатени. „Вашата безбедност ја доверувате на војската и на владата за да се погрижат таквите информации да бидат заштитени и да не паднат во погрешни раце“, изјави Гибард. „А тие сè уште печатат парчиња хартија објаснувајќи сè“.
По неколку минути прегледување на списоците со оружје и телефонските броеви на високите офицери, Гибард почнал да се чувствува непријатно за ситуацијата во која се нашол.
Решил да фотографира – но само една – бидејќи не знаел дали е легално да има слики од тие документи. „Не можам да замислам дека војската би ме пуштила во базата да ги фотографирам сите нивни хартии“, рече тој. Па, ова не беше поинаку“.
Откако ја направил фотографијата повикал полиција.
Кога никој не пристигнал по околу 15 минути – а натпреварот требало да започне – тој ги зел најчувствителните документи и ги однел во полиција на стадионот. Нивната реакција прво била скептична.
Портпаролот на полицијата во Нортамбрија потврди дека добиле дојава за потенцијално доверливи документи пронајдени во близина на центарот на градот Њукасл на 16 март и дека тие биле предадени на Министерството за одбрана.
Кога Гибард го напуштил фудбалскиот натпревар околу четири часа подоцна, тој рече дека многу од документите ги немало, но некои сè уште биле расфрлани низ областа.
„Тајмингот на овој настан е прилично ироничен“, изјави Гибард, мислејќи на протекувањето на американските документи. „Мислам, ги имате овие две сили – Велика Британија и Америка“, додаде тој, кои сакаат „да се фалат колку се одлични во сè“.
Ако тоа е вистина, додаде тој, „ние сме нација која треба да знае како подобро да управува со својата воена документација – истото важи и за Америка“.
