Идентификацијата на овие вируси е суштински дел од разбирањето на животот во океанот, особено опстанокот на морските организми познати како протисти, меѓу кои се алгите, амебите и камшиците.
Подоброто разбирање на разновидноста и улогата на џиновските вируси во океанот и нивните интеракции со алгите и другите океански микроби може да помогне во предвидувањето и контролата на штетните цветања на алгите, кои претставуваат закана за здравјето на луѓето во Флорида и низ целиот свет.
Благодарение на брзиот напредок во геномските бази на податоци, аналитичките инструменти и компјутерските програми, процесот на откривање на џиновски вируси сега е многу полесен отколку порано, давајќи им на научниците нови сознанија за тоа како овие вируси се шират и се однесуваат.
На пример, џиновските вируси често се одговорни за смртта на фитопланктонот, ситни, фотосинтетски организми кои најчесто се наоѓаат во океаните, езерата и реките. Овие организми се неопходни за морскиот живот и синџирите на исхрана и произведуваат огромни количини кислород на Земјата, па затоа подоброто разбирање на вирусите што ги напаѓаат би можело да помогне во нивната заштита.
Покрај 230 нови вируси, студијата идентификуваше 569 нови функционални протеини, од кои девет се вклучени во фотосинтезата. Се чини дека вирусите во некои случаи се способни да ги преземат фотосинтетските функции на своите домаќини за да ја добијат енергијата што им е потребна за да преживеат.
„Откривме дека џиновските вируси имаат гени вклучени во клеточните функции како што се метаболизмот на јаглеродот и фотосинтезата, кои традиционално се присутни само во клеточните организми“, велат авторите. „Ова сугерира дека џиновските вируси играат главна улога во контролирањето на метаболизмот на домаќинот за време на инфекцијата и влијаат врз морската биогеохемија.“
Откриените џиновски вируси се поделени во два постоечки реда: Имитервиралес (Imitervirales) и Алгавиралес (Algavirales). Овие групи користат различни стратегии на инфекција, при што Имитервиралес се генетски најсложени, што укажува на пофлексибилна „стратегија за животен стил“ што потенцијално му овозможува на вирусот да преживее кај поширок спектар на домаќини.
Знаеме дека само ја изгребавме површината на патот кон целосната слика за животот во океаните: секоја капка морска вода содржи бројни вируси, а морскиот живот всушност ни помага да се заштитиме од многу од нив, велат истражувачите.
Голем број вируси чекаат да бидат откриени и каталогизирани – и ставени во контекст со океанските екосистеми и здравјето. Оваа студија обезбеди рамка за подобрување на постојните алатки за откривање на нови вируси, што би можело да придонесе за нашата способност за следење на загадувањето и патогените во водните подрачја.
