Според Анѓушев, биогасната електрана е најстабилен производител на т.н. чиста и еколошка електрична енергија, бидејќи нејзиното производство не зависи од ветер, сонце или вода, туку целосно може да се контролира.
„Ова е покажување на дело на тоа што јас постојано и го зборувам-дека на Македонија ѝ е потребна диверзификација на инвестициите во обновливи извори. Ние тоа го правиме и со овој пример. Уште еднаш упатувам апел – паметно и со план да се инвестира во обновливи извори, а државата стратегиски да ја води енергетската транзиција и да не се прави концентрација само на еден извор”, рече Анѓушев. 
Коинвеститори со Анѓушев во биогасната електрана во село Сарамзалино во општина Лозово, светиниколско, се најголемата фарма за одгледување свињи во Македонија, Агриа на Перо Колевски и фирмата за амбалажа од Охрид, АСП-ПАК на Петар и Спасе Спасески.
Според Колевски, на овој начин трајно и системски се решава прашањето со екологијата и одложувањето на отпадот од фармите, а во иднина планираат како био-гориво да се користи и отпадот од кланиците.
Биогасната електрана, како што наведе Спасе Спасески, го решава проблемот и со увозот на вештачки земјоделски ѓубрива, бидејќи како нуспродукт биогасната електрана дава домашно органско ѓубриво кое останува на крајот на технолошкиот процес по производството на електрична енергија.
Електраната во Сарамзалино е со моќност од 2 MW (мегавати), се градеше две години и чини 12 милиони евра. Станува збор за биогасна електрана од последна генерација со најмодерна инсталирана технологија. Годишно ќе произведува 16.640 мегават часови електрична енергија која може да ги задоволи потребите на 15 илјади луѓе, ќе произведува топлинската енергија која ќе може да загрева плантажи на 6 хектари земјоделско земјиште и ќе произведува 40.000 тони природно земјоделско ѓубриво.
По посетата на биогасната електрана во светиниколско, новинарите вчера беа и во компанијата Брако во Велес, исто така во сопственост на Анѓушев, каде со најсовремени машини, стручно инженерско знаење од македонски инженери и роботизирано производство во четири фабрики се произведуваат електрични, хидрогенски и дизел возила за чистење, тешки метални конструкции, жичани производи и медицинска опрема.
Повеќе од 95% од производеното се продава надвор од Македонија.
