Британскиот НХС беше во криза и ги издржа некои од најтешките зими во последниве години, борејќи се да закрепне од пандемијата на ковид, заостанатите изборни процедури и штрајковите на здравствениот персонал, пренесува Ројтерс.
Претходната конзервативна влада не успеа да ги намали листите на чекање, обвинувајќи го штрајкот, а Стармер, чија Лабуристичка партија извојува убедлива победа на изборите во јули, го стави постигнувањето договор за платите со здравствениот персонал како приоритет.
Но, тој рече дека на НХС ќе му треба и „голема операција“ за да се справи со зголемените трошоци за грижа за сè постарото население, без планираното зголемување на даночните распределби.
„Знаеме дека работните луѓе не можат да си дозволат да трошат повеќе, така што системот треба да се реформира или ќе изумре“, ќе рече Стармер, според делови од говорот објавени однапред од неговата канцеларија.
„Оваа влада работи забрзано за да создаде 10-годишен план… Наместо пристапот од горе кон долу, како во минатото, овој план ќе има ‘отпечатоци од прсти на персоналот и пациентите на НХС’“, се вели во говорот.
Говорот на Стармер следи по објавувањето на извештајот на Ара Дарзи, хирург од Домот на лордовите, кој владата го овласти да ја испита состојбата на НХС.
Извештајот на Дарзи покажа дека НХС влезе во пандемијата на ковид во 2020 година со „најниска отпорност досега“, поради недостаток на инвестиции и збунувачка реорганизација на системот од претходната деценија.
„Бев шокиран од она што го открив за време на оваа истрага – не само за здравствената услуга, туку и за состојбата на здравјето на нацијата“, рече Дарзи.
„Премногу луѓе чекаат предолго, во премногу клинички области квалитетот на грижата е опаднат“, посочи тој.
Влијанието на здравствените проблеми врз здравјето, исто така, има посреден ефект врз економијата, рече Стармер, со 2,8 милиони луѓе неактивни на пазарот на трудот во ОК поради долготрајно боледување.
Стармер рече дека сака да оформи нов план околу преминот на НХС од аналоген во дигитален, ставајќи поголем акцент на грижата во заедницата наместо во болниците и поголем фокус на превенција на болестите.
