Овие активности се во насока на препораките на Конвенцијата за правата на лица со попреченост, којашто нашата држава ја има ратификувано, нагласи Елена Кочоска, долгогодишна поборничка за остварување и унапредување на правата на граѓаните со попреченост.
На дискусијата, имаше претставници од повеќе здруженија за лица со попреченост. И тие, заедно со властите се согласија дека – за што поефикасен и сеопфатен предлог-закон, треба да бидат прашани сите страни.
– За волја на вистината, текстот на овој Закон е подготвен некаде во 2022 година, од еден тесен круг стручни лица, но без пошироко учество на претставници на оваа заедница, на лица со попреченост, бизнис-секторот, синдикатите, меѓународните организации коишто работат во ова поле… И, на почетокот на оваа година, Владата на Република Македонија нѐ задолжи да продолжиме со подготовката, унапредувањето и донесувањето на Законот, уште повеќе, пред сѐ поради фактот што Македонија во 2011. ја ратификуваше Конвенцијата за правата на лица со попреченост. Така што, некако и природно веќе се наметна потребата од поделотворен нов Закон, истакна претставничката на надлежното Министерство.
Во таа смисла, се нагласи и насоката – тој нов Закон да донесе подобри услови за вработување и во јавниот и во приватниот сектор – за сите категории лица со попреченост.
Меѓу другото, дел од дискутантите го истакнаа и поздравија стремежот да се исфрлат од употреба застарените поими „инвалид“, „инвалидно лице“, „инвалидитет“, „инвалидност“, коишто многумина ги сметаат за навредливи.
По другите забелешки коишто ги имаа дискутантите за нацрт-законот, особено беше нагласена потребата од задолжително поголемо учество на најзасегнатите – лицата со попреченост и нивните здруженија кои би вршеле и подиректен надзор во процесот. Но, и потребата овие граѓани да не чекаат повеќе на делотворен и достоен Закон за вработување, зашто општиот впечаток е дека тие веќе чекаат предолго.