Според црковното предание, Пресвета Богородица по завршувањето на својот земен живот не останала во гробот, туку со тело и душа била вознесена на небото. Затоа верниците со голема почит и радост го празнуваат овој ден, кој е симбол на надежта за вечен живот.
Пред празникот верниците се подготвуваа со двонеделен Богородичен пост, кој завршува со светата литургија и причестување. Црквите и манастирите посветени на Богородица се преполни со народ, кој се собира да искаже благодарност и да побара застапништво и благослов.
Во македонската традиција, Голема Богородица има посебно значење и се смета за заштитничка на жените, мајките и семејниот живот. Многу семејства токму овој празник го чествуваат како своја семејна слава.
Празникот е и голем соборен ден – на многу места низ земјата денеска се одржуваат црковно-народни собири.
