Истражувачите анализирале девет мумифицирани тела од Египетскиот музеј во Каиро, од кои повеќето датираат од прв и втор милениуми п.н.е., користејќи комбинација на алатки и техники на сензори, во првата студија од ваков вид, велат тие.
„Мирисот на мумифицираните тела со години привлекува значителен интерес кај експертите и пошироката јавност, но до денес не е спроведена комбинирана хемиска и перцептивна научна студија“, изјави водечкиот автор, професор Матија Стрлич од Универзитетскиот колеџ во Лондон (УЦЛ) и од Универзитетот во Љубљана.
„Ова револуционерно истражување навистина помага подобро да планираме зачувување и да ги разбереме античките материјали за балсамирање. Додава уште еден слој на податоци за збогатување на изложбата на мумифицираните тела во музејот“.
Истражувачите регрутирале група обучени луѓе специјализирани за мириси кои имале задача да го опишат квалитетот, интензитетот и пријатноста на мирисот, како и да ги измерат молекулите и соединенијата вклучени со помош на гасна хроматографија и масена спектрометрија.
Ова му овозможи на тимот да утврди, на пример, дали овие компоненти потекнуваат од конзерванси, микроорганизми или пестициди.
Мирисите се опишани како „дрвенести“ во 78 отсто од случаите, „зачинети“ во 67 и „слатки“ во 56 отсто, додека „слични на темјан“ и „застарени“ добиле по 33 отсто.
Д-р Сесилија Бембибр од УЦЛ вели дека истражувањето ја нагласува „важноста да ги користиме нашите сетила за да го разбереме минатото“.
Мумификацијата во древниот Египет обично вклучувала третирање на телото со масла и смоли, вклучувајќи ги и оние од бор, кедар и смрека, за да се зачува телото и душата во задгробниот живот и да се даде пријатен мирис.
