Сопственикот на позната семејна продавница за накит, само неколку месеци откако беше избран за претседател на здружението, тврди дека никогаш не бил сведок на таков пад. „Ова е состојба на катастрофа“, изјави тој за Кориере дел Венето.
„Секој ден гледам реки луѓе како пристигнуваат во градот, но без никаква цел. Тие се движат од едно место до друго, честопати водени од туристички оператори, се возат со гондоли, користат такси, брзаат наваму-натаму, но никој не купува ништо“, горчливо вели Токацијан. „Жал ми е што го кажувам ова, но овој вид туризам е срамен. Сведоци сме на експлозија на масовен туризам каков што никогаш не сме виделе, со луѓе што само лутаат наоколу, не влегуваат во продавници и навидум не знаат каде се“.
„Кризата го зафати и луксузниот сектор. Можам да го видам ова во фактот дека речиси никој повеќе не шета со торби од дизајнерски продавници, што порано беше вообичаено. На крајот на краиштата, и хотелиерите и угостителите се жалат на намалувањето на прометот“, истакнува тој. „Лично видов семејства како делат порција тестенини или пијалак. Се формираат редици пред јавните фонтани затоа што луѓето повеќе не купуваат флаширана вода. Се прашувам, каде исчезнаа оние вистинските гости, оние кои се заинтересирани за културата, оние кои навистина ќе му донесат нешто на градот?“
„Верувам дека ова е проблем што ја засега цела Италија. Моите добавувачи ми велат дека ситуацијата е слична и во Милано и другите големи градови. Тука, на плоштадот Свети Марко, никој веќе не застанува ниту да погледне во излозите“, вели Токацијан. „Преплавени сме со маси луѓе од крајбрежјето кои доаѓаат наутро со туристички автобуси и се враќаат попладне без навистина да знаат каде биле.“
„Лично, мислам дека треба да воведеме ограничувања, барем за туристичките автобуси. Всушност, јас би им наплатил влезница од 100 евра по лице на таквите посетители“, предлага тој.
„Гледаме реки луѓе со бели нараквици од блиските кампови. Нив не ги интересира културата, што е и очигледно – доаѓаат, не знаат каде се и си одат без да потрошат ниту цент. Во исто време, нелегалните продавачи заработуваат огромни пари пред наши очи. Тоа е мојата секојдневна битка“, додава тој.
„Оваа битка оди лошо. Туристите купуваат жито за гулаби и рози од илегалците. Тие нема да влезат во продавница, но ќе се фотографираат додека ги хранат гулабите“, објаснува тој фрустрирано. „Ние, кои работиме легално и плаќаме даноци, не продаваме ништо, додека тие заработуваат стотици евра дневно нелегално. Дали е тоа фер? Интересно е што кога претседателот Серџо Матарела го посети градот, немаше ниту еден нелегален продавач на повидок. Ова докажува дека проблемот може да се реши, само ако има волја.“
