ПКК, која води бунт против турската држава од 1984 година, во мај одлучи да се разоружа и да се распушти по повикот на нејзиниот затворен лидер Абдула Оџалан да ја прекине вооружената борба. Повеќе од 40.000 луѓе се убиени во борбите. Во јули, групата, прогласена за терористичка организација од Турција, САД и Европската Унија, уништи дел од своето оружје во симболичен чин на добра волја.
Во соопштението од северен Ирак во неделата, ПКК соопшти дека одлучила да ги повлече сите милитанти за да ги постави темелите за она што го нарекува „слободен, демократски и братски живот“, а воедно спроведувајќи процес на разоружување и интеграција во следната фаза.
Се вели дека овој потег ја покажува посветеноста на ПКК на процесот и дека турската влада сега треба да преземе „правни и политички“ чекори без одложување. Анкара треба да го отвори патот за влез на ПКК во „демократската политика“ преку закон за интеграција, се додава.
Омер Челик, портпарол на владејачката партија на претседателот Таип Ердоган, напиша на мрежата Икс дека одлуката на ПКК за повлекување претставува конкретен резултат на целта на владата за „Турција без терор“ и ќе помогне во обликувањето на „позитивна рамка“ што ќе ја воспостави парламентарна комисија за правниот дел од процесот.
ПКК е базирана во северен Ирак откако беше потисната далеку од југоисточната граница на Турција во последните години. Турската војска редовно ги напаѓа базите на ПКК во регионот и таму воспостави неколку воени пунктови.
Со текот на годините, целите на ПКК се префрлија од барање независна држава кон поголеми права на Курдите и ограничена автономија во претежно курдскиот југоисточен дел на Турција.
Турција вели дека ги штити правата на Курдите, но нема да толерира сепаратистички потези. Крајот на конфликтот на Турција, членка на НАТО, со ПКК, би можел да има последици низ целиот регион, вклучително и во соседна Сирија, каде што САД се сојузници со сириските курдски сили што Анкара ги смета за огранок на ПКК.
