Тој ја составил пораката на 6 април 2025 година и побарал таа да биде објавена во случај на негова смрт.
„Ова е мојот завет и мојата последна порака. Ако овие зборови стигнат до вас, знајте дека Израел успеа да ме убие и да го замолчи мојот глас. Прво, нека е мирот со вас и нека е милоста и благословот на Алах со вас. Алах знае дека ги вложив сите мои напори и сите мои сили за да бидам поддршка и глас за мојот народ, откако ги отворив очите за животот во сокаците и улиците на бегалскиот камп Џабалија. Се надевав дека Алах ќе ми го продолжи животот за да можам да се вратам со моето семејство и најблиските во нашиот првобитен окупиран град Аскалан (Ал Маџидал).
Сепак, волјата на Алах беше прва и Неговата одлука е конечна. Ја живеев болката во сите нејзини детали, многу пати го вкусив страдањето и загубата, но никогаш не се двоумев да ја пренесам вистината каква што е, без искривување или фалсификување – за да може Алах да сведочи против оние кои молчеа, оние кои го прифатија нашето убивање, оние кои нè задушија и чии срца не беа допрени од расфрланите остатоци од нашите деца и жени, не правејќи ништо за да го запре масакрот со кој се соочува нашиот народ повеќе од една и пол година“, порачува Ал Шариф.
По тоа, тој испрати порака до сите граѓани.
Тој се осврна на својата мајка, како и на својот син.
„Ви го доверувам мојот драг син Салах, кого сакав да го поддржувам и да го следам низ животот сè додека не стане доволно силен да го носи мојот товар и да ја продолжи мисијата. Ви ја доверувам мојата сакана мајка, чии благословени молитви ме доведоа до местото каде што сум, чии молитви беа моја тврдина и чија светлина го водеше мојот пат. Се молам Алах да ѝ даде сила и да ја награди во мое име со најдобрите награди“, се вели во пораката.
„Ви ја доверувам Палестина – скапоцениот камен во круната на муслиманскиот свет, срцето на секој слободен човек на овој свет. Ви ги доверувам нејзините луѓе, нејзината неправда и нејзините невини деца кои никогаш немале време да сонуваат или да живеат во безбедност и мир. Нивните чисти тела се згмечени под илјадници тони израелски бомби и ракети, искинати и расфрлани по ѕидовите. Ве повикувам да не дозволите синџирите да ве замолчат, ниту границите да ве спречат. Бидете мостови кон ослободувањето на земјата и на нејзиниот народ, сè додека сонцето на достоинството и слободата не заблесне врз нашата украдена татковина. Ви ја доверувам грижата за моето семејство. Ви ја доверувам мојата сакана ќерка Шам, која никогаш немав можност да ја гледам како расте како што сонував“.
Во пораката, исто така, се наведува дека ако умре, ќе умре цврсто во своите принципи.
„Ви ја доверувам и мојата доживотна сопатничка, мојата сакана сопруга, Ум Салах (Баџан), од која војната ме раздели многу долги денови и месеци. Па сепак, таа остана верна на нашата врска, силна како маслинка што не се витка – трпелива, верувајќи во Алах и носејќи одговорност во моето отсуство со сета сила и вера. Ве поканувам да застанете покрај нив, да бидете нивна поддршка по семоќниот Алах.
Ако умрам, умирам цврсто во моите принципи. Сведочам пред Алах дека сум задоволен од Неговата одлука, сигурен дека ќе се сретнам со Него и убеден дека она што е кај Алах е подобро и вечно. О, Алах, прифати ме меѓу мачениците, прости ми ги минатите и идните гревови и направи ја мојата крв светлина што го осветлува патот на слободата за мојот народ и моето семејство. Прости ми ако сум погрешил и молете се за мене со милост, зашто го одржав моето ветување и никогаш не сум го променил или прекршил. Не ја заборавајте Газа… И не ме заборавајте во вашите искрени молитви за прошка и прифаќање“, завршува пораката.
