Кина брзо го проширува и модернизира својот арсенал на оружје побрзо од која било друга нуклеарна сила. Пекинг ги опиша извештаите за военото засилување како напори за „оцрнување и клеветење на Кина и намерно лажење на меѓународната заедница“.
Минатиот месец американскиот претседател Доналд Трамп изјави дека можеби работи на план за денуклеаризација со Кина и Русија. Сепак, во нацрт-извештајот на Пентагон се наведува дека Пекинг не покажува интерес за вакви иницијативи. „Сè уште не гледаме интерес на Пекинг за спроведување на вакви мерки или посеопфатни дискусии за контрола на оружјето“, се наведува во извештајот.
Во извештајот се наведува и дека Кина веројатно поставила повеќе од 100 интерконтинентални балистички ракети на цврсто гориво ДФ-31 во полињата со ракетни силоси во близина на границата со Монголија. Иако Пентагон претходно го објави постоењето на овие полиња, ова е прв пат да се објави бројот на распоредени ракети.
Според извештајот, залихите на нуклеарни боеви глави на Кина во 2024 година броеле нешто над 600 боеви глави, што одразува „побавна стапка на производство во споредба со претходните години“.
Сепак, се додава дека кинеското нуклеарно ширење е во тек и се предвидува дека до 2030 година ќе има повеќе од 1.000 боеви глави. Кина, од своја страна, тврди дека се придржува до „стратегијата за нуклеарна самоодбрана и спроведува политика на „непрво користење““.
Извештајот на Пентагон ги детално ги опишува воените сили на Кина и наведува дека „Кина очекува да може да води и да добие војна против Тајван до крајот на 2027 година“. Кина, која го смета одметнатиот Тајван за своја територија, никогаш не се откажала од употребата на сила за враќање на островот кон матицата. Пекинг ги усовршува своите воени опции за заземање на Тајван со „брутална сила“, се тврди во извештајот, додавајќи дека една опција би можела да вклучува напади врз цели од 1.500 до 2.000 наутички милји од Кина.
„Во доволен обем, овие напади би можеле сериозно да го предизвикаат и нарушат присуството на Соединетите Американски Држави во или околу конфликтите во Азиско-пацифичкиот регион“, се заклучува во извештајот.
