„Исламска Република не верува во примирјето“, рече Азиз Насирзаде во телефонски разговор со турскиот министер за одбрана Јасар Ѓулер, според извештајот на државната новинска агенција ИРНА. „Затоа предвидовме различни сценарија за секој нов авантуризам“.
„Не сакаме да шириме војна и несигурност во регионот, но подготвени сме да дадеме цврст и болен одговор на секој чин на агресија“, додаде тој.
Насирзаде исто така го критикуваше времето на нападот, велејќи: „Нападот врз Иран се случи за време на преговорите. Му докажавме на светот дека не сме против дијалог и преговори“.
На 13 јуни Израел започна голема изненадна воздушна кампања против Иран, погодувајќи повеќе нуклеарни и воени објекти како дел од почетната фаза од војната што траеше 12 дена.
Стотици ирански цивили загинаа во израелските воздушни напади. Во иранските ракетни напади загинаа и 27 израелски цивили. По израелските напади, иранско-американските нуклеарни преговори закажани за 15 јуни во Мускат беа откажани.
Соединетите Американски Држави се приклучија на офанзивата на 22 јуни со свои напади – Операција „Полноќен чекан“ – во која беа употребени бомбардери Б-2 и крстосувачки ракети томахавк против цели во Натанц, Фордо и Исфахан.
Примирјето посредувано од американскиот претседател Доналд Трамп стапи на сила на 24 јуни, со што завршија борбите. Иако примирјето ја запре воздушната војна, неговата долгорочна одржливост останува под знак прашалник.
Минатиот месец, иранскиот реформистички весник Шарг го опиша примирјето како правно кревко и непредвидливо. „Примирјето не се базира на меѓународни правни стандарди, прописи или правила на официјални глобални организации и институции“, напиша весникот.
„Всушност, станува збор за привремено и двосмислено примирје и не може да има сериозна сигурност за неговата трајност.“
Минатата недела, израелскиот премиер Бенјамин Нетанјаху во интервју изјави дека Израел ја уназадил иранската нуклеарна програма, но тој посочи дека неговата земја сè уште не завршила со справувањето со Исламската Република.
