Понудата е детално опишана во писмо од Германското друштво за меѓународна соработка (ГИЗ) и е наменета за две групи: околу 60 лица од списокот на оние чии човекови права се загрозени и околу 600 лица од друга програма. Во меморандумот се наведува дека доколку ја прифатат понудата, Авганистанците се откажуваат од сите идни побарувања против германската влада.
Како главна причина за оваа понуда, министерството за внатрешни работи на Александар Добриндт ги наведува роковите. Имено, Авганистанците кои чекаат да влезат во Германија моментално се во Пакистан, чија влада сака да ги протера.
За време на разговорите, министерот за надворешни работи Јохан Вадефул наводно успеал да преговара за одложување на депортациите до крајот на годината, но Пакистан поставил ултиматум за заминување на тие луѓе.
Затоа министерството, спротивно на претходните изјави, проценило дека не може да гарантира завршување на сите процедури на време. „За жал, не е гарантирано дека сите процедури ќе бидат завршени на време“, се вели во меморандумот на ГИЗ. Оваа промена на ставот може да биде поврзана и со тужбата што моментално се води пред Федералниот уставен суд.
Според понудата, самохрана жена би добила еднократна финансиска поддршка од 1.500 евра во Пакистан и дополнителни 5.000 евра како „помош за нов почеток“. Износите за семејствата би биле повисоки. Сепак, германската влада претпоставува дека овие луѓе треба да се вратат во Авганистан, земјата од која избегале од талибанскиот режим, поради што Германија првично им ветила заштита.
Враќањето во нивната татковина носи огромни ризици за нив – од значителни ограничувања до мачење или дури и смрт, освен ако германската влада не склучила посебен договор со талибанците за да ги заштити. Одењето во трета земја, според понудата, би било можно само „во исклучителни случаи и со претходни индивидуални проверки“.
Покрај парите, понудата вклучува и материјални услуги како што се помош при добивање дозволи за излез, медицинска помош и тримесечен сместување, храна и психосоцијална грижа по пристигнувањето во Авганистан.
Ева Бајер, портпаролка на хуманитарната организација Кабул луфтбрике, ја смета понудата на германската влада за лоша. Таа истакнува дека 6.500 евра за самохрана жена нема да ги покријат ниту трошоците што овие луѓе веќе ги имале само за да избегаат од Авганистан во Пакистан. „Многу Авганистанци продадоа сè што поседуваа – сега не можат да добијат нова куќа за таа сума“, истакнува Бајер.
Првите реакции на Авганистанците на понудата беа крајно негативни. Едно лице кажало: „Не сакам пари ниту храна. Сакам безбедност. Нема шанси да се вратам“.
И покрај сè, за мала група Авганистанци желбата за безбедност ќе биде исполнета. Вечерва седум семејства со вкупно 31 лице ќе слетаат во Хановер. Тие го добиле влезот во Германија со тужба пред Административниот суд во Берлин.
