Планот предвидува изградба на 20 до 25 масивни воени бродови, секој со депласман од околу 30.000 до 40.000 тони. Се верува дека престижот на рускиот крстосувач на нуклеарен погон „Адмирал Нахимов“ – Проект 11442М – можеби бил причина за непроспиени ноќи на Трамп. Неговиот одговор е брод дури и поголем од нуклеарниот главен брод на руската морнарица.
Трамп кажа дека борбените бродови ќе бидат „најбрзите, најголемите и 100 пати помоќни од кој било воен брод некогаш изграден“.
Актуелниот план е следниот: Изградбата ќе започне со водечкиот брод, УСС Дифајант. Вториот брод ќе пристигне кратко потоа. По почетната фаза на оперативно тестирање, се очекува производство на осум бродови. На крајот, морнарицата се надева дека вкупниот број ќе достигне 25 бродови – или можеби дури и повеќе.
Покрај самата големина и бројност, се очекува овие бродови да постават рекорди за количеството на оружје што го носат. Ласерски борбени системи, железнички топови, повеќекратни системи за вертикално лансирање натоварени со хиперсонични ракети, стандардни пресретнувачи на ракети и најновата генерација крстосувачки ракети во нуклеарни и конвенционални конфигурации – сето тоа што Трамп го сака на овие бродови. Многу од овие системи сè уште се тестираат или се во експериментални фази.
Ова природно го поставува прашањето: колку би биле ефикасни ваквите масивни бродови во модерното војување?
Неколку хиперсонични противбродски ракети – исклучително тешки за пресретнување – и „гордоста на нацијата“ би можела да биде испратена на дното. Милијарди долари би пропаднале. Во ерата на вселенски надзор и напредно противбродско оружје, борбениот век на таквите бродови би можел да се приближи до нула. Во тој случај, овие екстремно скапи бродови би биле корисни за малку повеќе од паради, пишува за РТ интернешнал рускиот воен експерт Дмитриј Корнев.
Трамп, сепак, не се согласува. Се чини дека верува дека неговата „златна флота“ ќе биде заштитена од „златната купола“ – слоевит систем за ракетна одбрана со вселенска компонента способна да ги заштити овие бродови од хиперсонични закани насекаде во светските океани.
Дали тоа ќе функционира останува нејасно. Но, Трамп се чини дека е спремен да се коцка. На крајот на краиштата, ако не избие војна, инвестицијата е како луксузен кадилак паркиран на село: несомнено убав, несомнено скап – и можеби бескорисен. Времето ќе покаже.
Исто така е важно да се напомене дека програмата за воени бродови на Трамп е само еден дел од многу поширок поморски потфат. Соединетите Држави веќе градат нови подморници за да ги заменат своите 14 нуклеарни подморници од класата Охајо со балистички ракети трајдент 2. Две подморници од класата Колумбија се во изградба, од вкупно 12 бродови. Програмата е клучен – и со висок приоритет – елемент на американската нуклеарна тријада. Овие подморници се дизајнирани да бидат исклучително тивки и напредни. Секоја ќе носи 16 ракети тридент 2 од новата генерација, помали од класата Охајо. Нивното распоредување на крајот може да доведе до умерено намалување на нуклеарниот арсенал на морнарицата, но по 2040 година, Соединетите Американски Држави веројатно ќе почнат да градат уште понапредна генерација ракетни подморници.
Во исто време, морнарицата продолжува да гради носачи на авиони на нуклеарен погон – најголемите и најскапите воени бродови на планетата. Две нови фрегати се во изградба, со планови за голема серија уште понапредни фрегати. Исто така, се градат и напаѓачки подморници. Авијацијата на морнарицата се модернизира со авиони од петтата генерација на носачи на авиони Ф-35 и беспилотни летала дизајнирани да завршат поголеми дел од валканата работа во идните поморски борби. Неколку ракетни програми се исто така во тек.
Земени заедно, овие напори претставуваат колосални капитални инвестиции и сочинуваат значаен дел од вкупниот буџет за одбрана на САД. Се чини дека Трамп намерно се стреми кон рекорд, при што идните буџети на Пентагон со сигурност ќе ја преминат границата од трилиони долари. За сегашната администрација, ова не изгледа особено алармантно – и засега, САД можат да си го дозволат тоа.
Дали светот ќе реагира на иницијативата на Трамп за „златната флота“? Речиси сигурно. Воената амбиција е заразна. Турција гради носач на авиони. Франција го гради својот прв носач на авиони на нуклеарен погон. Вистинското прашање, сепак, е како ќе реагираат Русија и Кина.
Брзите, емотивни одлуки во воената набавка не се ни во руски, ниту кинески стил.
Силата на Русија лежи во хиперсоничните противбродски системи, а таа асиметрична предност треба да продолжи да се развива. Кина, од своја страна, може да го продолжи својот пат, користејќи ја најбрзорастечката бродоградбена индустрија во светот. Но, малку е веројатно дека Пекинг ќе одговори симетрично на американската програма.
Одговорот ќе дојде – но од различен вид. Таков што ќе ја неутрализира американската поморска доминација на море, и тоа по прифатлива цена, заклучува рускиот експерт.
