Утврдено е дека подобар ноќен одмор и поголем процент на време поминато во вистински сон се поврзани со поголем број чекори следниот ден, додека обратната врска – дека повеќе чекори водат до подобар сон – не беше силно изразена. Со други зборови, сонот влијае на движењето многу повеќе отколку што движењето влијае на сонот.
Студијата, предводена од Џош Фитон од Универзитетот Флиндерс во Австралија, користела податоци од сензори под душекот за мерење на спиењето и нараквици за следење на чекорите. Резултатите покажуваат дека луѓето кои го поминуваат поголемиот дел од времето во кревет и навистина спијат – т.е. имаат висока ефикасност на спиењето – следниот ден природно прават повеќе чекори и покажуваат поголема физичка активност. Спротивно на тоа, честото превртување, подолго време за заспивање или неефикасниот сон предвидуваат помалку движења следниот ден.
Она што е особено значајно е дека истражувањето укажува на асиметрична врска помеѓу спиењето и физичката активност. Иако често се претпоставува дека повеќе активност во текот на денот ни помага да спиеме подобро ноќе, податоците покажуваат дека ова не е правило во иста мера: дополнителните чекори во текот на денот немаа значително поголем ефект врз квалитетот на спиењето таа ноќ. Напротив, јасно е дека добриот сон поставува основа за поголема мотивација, енергија и капацитет за движење следниот ден.
Резултатите исто така покажуваат дека не е важна само должината на спиењето, туку и неговиот квалитет – односно колку време всушност поминувате спиејќи, наместо да лежите будни во кревет. За повеќето луѓе, шест до седум часа квалитетен сон беа посилно поврзани со најголем број чекори следниот ден отколку едноставно лежење подолг временски период. Ова значи дека најдолгиот сон не мора нужно да ви даде најголема активност следниот ден – поважно е како спиете отколку колку долго спиете.
Ваквите наоди имаат широки импликации за здравјето и начинот на живот, бидејќи хроничното лишување од сон веќе е поврзана со низа здравствени проблеми, вклучувајќи кардиоваскуларни заболувања, метаболички нарушувања и зголемен ризик од прерана смрт. Квалитетниот сон му помага на телото да заздрави, ги регулира хормоните одговорни за енергијата и апетитот и ја зголемува физичката способност за поголема активност во текот на денот – сето тоа заедно ја поддржува долгорочната здравствена состојба.
Затоа, научниците предлагаат приоритетот да не биде само зголемување на бројот на чекори или задолжително вежбање, туку прво да се вложи во подобар сон. Редовен ритам на спиење, минимизирање на времето поминато будни во кревет, конзистентна рутина пред спиење и избегнување на гледање телевизија и поминување време пред компјутер доцна навечер можат да помогнат во подобрувањето на ефикасноста на спиењето. Кога телото е целосно „наполнето“, подобро е природно да биде поактивно следниот ден – дури и без дополнително вежбање.
Накратко, иако многу луѓе го насочуваат својот фокус кон зголемување на дневната физичка активност, новите анализи покажуваат дека спиењето не е „пасивен дел од денот“ – тоа е активен предуслов за да можеме всушност да се движиме повеќе следниот ден и да живееме поздрав живот.
