Критичарите составија листа на најголеми епски достигнувања на сите времиња. Од фантастични авантури и воени драми до библиски саги, ова се филмовите што поставија нови стандарди во киното. Последните пет места ги зазедоа филмовите „Гладијатор“ (2000), „Доктор Живаго“ (1965), „Храбро срце“ (1995), „Десетте заповеди“ (1956) и „Ганди“ (1982). Според критичарите на Колајдер ова се филмовите што влегоа меѓу првите пет:
- Бен Хур (1959 година)
Холивудскиот класик на режисерот Вилијам Вајлер го постави златниот стандард за епската кинематографија. Џуда Бен-Хур (Чарлтон Хестон), еврејски принц предаден од неговиот пријател Месала (Стивен Бојд), минува низ пат на страдање, одмазда и духовна преродба. Филмот освои тогаш рекордни 11 Оскари.
Трката со кочии, снимена со 78 коњи, една година подготовка и пет недели снимање, сè уште се смета за една од најспектакуларните сцени во историјата на филмот. Монументалните сценографии и револуционерните акциони сцени го зацврстија статусот на филмот како ремек-дело.
- Апокалипса сега (1979)
Френсис Форд Копола донесе воен еп кој во исто време е проучување на лудилото. Инспириран од романот „Срце на темнината“ на Џозеф Конрад, филмот го следи капетанот Вилард (Мартин Шин) додека го бара отпадникот полковник Курц (Марлон Брандо) во средината на Виетнамската војна.
Продукцијата беше хаотична и исцрпувачка, но резултатот влезе во историјата. Легендарните сцени, како што е нападот со хеликоптер врз „Јавењето на валкирите“ од Вагнер, во комбинација со надреални слики и егзистенцијален страв, го направија филмот незаборавен приказ на војната како кошмар.
- Господар на прстените: Враќањето на кралот (2003)
Питер Џексон ја затвори трилогијата „Господар на прстените“ со епски заклучок што ги надмина сите очекувања. Филмот носи монументални сцени, како што е битката кај полињата Пеленор со коњаници и џиновски олифанти, но и длабоко лични моменти што ја носат емотивната моќ на приказната.
Фродо (Елајџа Вуд), исцрпен од својот товар, и Сем (Шон Астин), кој буквално и симболично го носи до крајот на патот, остануваат меѓу најтрогателните прикази на лојалноста и пожртвуваноста во модерната кинематографија. Филмот освои 11 Оскари и сè уште се смета за врв на жанрот фантазија.
- Шиндлерова листа (1993)
Стивен Спилберг направи еден од најтрогателните епови во историјата на кинематографијата. Филмот ја раскажува приказната за Оскар Шиндлер (Лиам Нисон), германски индустријалец кој спасил повеќе од илјада Евреи за време на Холокаустот.
Заедно со брилијантните изведби на Бен Кингсли и Ралф Фајнс, снимањето во црно-бела технологија дополнително ја нагласува болната реалност. Познатата сцена на малото девојче во црвен капут стана симбол на невиност среде ужасот. Иако е филм за ужасите на војната, тој завршува со порака на надеж, демонстрирајќи ја моќта на моралната храброст на еден човек.
1 Лоренс од Арабија (1962)
Дејвид Лин сними ремек дело кое и денес го одзема здивот. Питер О’Тул, како Т.Е. Лоренс брилијантно ја отелотворува комплексноста на човек кој е и херој и енигма. Пустината, снимена со камерата на Фреди Јанг, се претвора во визуелна симфонија на светлина и сенка, додека музиката на Морис Жар додава дополнителна митска димензија.
Речиси секој следен еп се потпирал на елементи што првпат ги вовел Лоренс од Арабија. Влијанието на филмот врз светската кинематографија е неизмерно, а децении по неговата премиера, тој останува едно од најголемите достигнувања во историјата на филмот.
