Нивната студија, објавена во списанието „Ејџинг“, покажува дека потиснувањето на активноста на овој ензим може да претставува ветувачки пат за лекување на цревни заболувања поврзани со возраста, како и за намалување на штетата предизвикана од клеточното стареење. Наодите ја отвораат вратата за развој на нови третмани кои би можеле да го подобрат квалитетот на животот на постарите луѓе, намалувајќи ги негативните ефекти од стареењето врз органите и ткивата, според Сај Тек Дејли.
Стареењето не е само процес во кој кожата се опушта и се појавуваат брчки. На молекуларно ниво, телото претрпува сериозни промени што вклучуваат оштетување на ДНК и акумулација на стареечки клетки. Возрасните клетки се клетки кои престануваат да се делат, но продолжуваат да лачат молекули кои предизвикуваат воспаление. Овие молекули се познати како секреторен фенотип поврзан со стареење (САСП) и можат да предизвикаат долготрајно воспаление што придонесува за развој на разни болести.
Како што старееме, овие клетки се акумулираат во различни ткива, вклучувајќи ги и цревата. Под овие услови, цревата стануваат почувствителни, се развиваат проблеми со пропустливоста, а воспалението може да предизвика разни нарушувања, како што се воспалителна болест на цревата (ИБД) и Кронова болест. Блокирањето на ензимот АДАМ19 може да помогне да се намалат негативните ефекти од клеточното стареење врз овие процеси.
Истражувачкиот тим користел модел на винска мушичка (Drosophila melanogaster) за да истражи како специфични гени влијаат врз оштетувањето на цревата предизвикано од зрачење. Преку оваа анализа, тие идентификуваа ген наречен мелтрин, кој е еквивалент на човечкиот АДАМ19. Кога овој ген бил деактивиран кај мувите, забележано е значително намалување на оштетувањето на цревата, намалено воспаление и намалување на присуството на молекуларни маркери на клеточното стареење. Овие резултати беа многу ветувачки, бидејќи покажаа дека потиснувањето на АДАМ19 може да ја намали штетата што стареењето на клетките ја предизвикува во цревата.
Научниците спроведоа студија за асоцијација на целиот геном (ГВАС) користејќи 156 соеви од генетскиот референтен панел на Drosophila (ДГРП) и открија дека мелтринот, или човечкиот АДАМ19, игра клучна улога во модифицирањето на САСП, што овозможува намалување на воспалението во телото. Овие наоди беа од огромно значење, бидејќи ги поврзуваа промените поврзани со стареењето на клеточно ниво со директно влијание врз здравјето на цревата.
Откако резултатите беа потврдени во моделот на винска мушичка, истражувачите сакаа да проверат дали овие наоди важат и за клетките на цицачите, како и за човечките клетки. За да го направите ова, тимот го инхибирал АДАМ19 кај глувци користејќи го лекот батимастат. Глувците третирани со овој лек по изложеност на хемотерапија покажаа многу посилни цревни бариери и пониски нивоа на воспалителни маркери во споредба со контролните групи.
Во културите на човечките клетки, блокирањето на АДАМ19, исто така, резултираше со намалени знаци на стареење на клетките, вклучувајќи намалена експресија на SASP протеинот и бета-галактозидаза, класичен маркер за стареење на клетките. Овие наоди сугерираат дека потиснувањето на АДАМ19 може да ги намали штетните ефекти што старите клетки ги имаат врз околните ткива, со што се намалува воспалението и оштетувањето што е вообичаено со стареењето.
Едно од клучните сознанија од ова истражување е дека потиснувањето на функцијата на ензимот АДАМ19 не ги уништува клетките како многу од „сенолитички“ терапии што моментално се испитуваат, туку наместо тоа ги намалува штетните супстанции што ги лачат тие клетки. Овој пристап се нарекува ксеноморфна стратегија, бидејќи не ги уништува клетките, туку ги менува нивните негативни ефекти, дозволувајќи им да продолжат да постојат без да предизвикуваат болести.
Ова истражување не само што дава нови сознанија за стареењето и воспалението, туку отвора и нови насоки за терапии што би можеле да го подобрат квалитетот на животот на постарите лица. Способноста да се намали воспалението во цревата, без потреба од уништување на остарените клетки, значи дека оваа терапија би можела да биде помалку инвазивна и одржлива на долг рок. Исто така, намалувањето на воспалението и оштетувањето во цревата може да помогне во Финхиспречување на болести како што се воспалителни заболувања на цревата и други хронични заболувања поврзани со стареењето.
Оваа стратегија би можела да има долгорочни придобивки не само за постарите лица, туку и за оние кои поминале низ тешки медицински третмани како хемотерапија. Разбирањето на улогата на АДАМ19 во овие процеси би можело да доведе до развој на нови терапевтски пристапи кои би можеле значително да го подобрат квалитетот на животот и да ја забават прогресијата на многу болести поврзани со возраста.
