Жителите на Јапонија имаат најдолг животен век во светот и најчесто се појавуваат на листите на најстарите живи луѓе во светот – иако некои студии го доведуваат во прашање точниот број на стогодишници во светот. Тоа е исто така едно од општествата кои најбрзо стареат, каде што жителите често имаат поздрава исхрана, но и низок наталитет.
Најстарата личност во Јапонија е Шигеко Кагава, 114-годишна жена од Јаматокоријама, предградие на градот Нара. Најстариот маж е Кијотака Мизуно, стар 111 години, од крајбрежниот град Ивата.
Министерот за здравство Такамаро Фукока им честиташе на 87.784 жени и 11.979 мажи кои наполнија 100 години за нивната долговечност и изрази „благодарност за нивниот долгогодишен придонес во развојот на општеството“.
Во 1960-тите, Јапонија имала најнизок процент на лица над 100 години меѓу земјите од Г7 – но тоа драматично се промени во децениите што следеа. Кога владата го започнала своето истражување за стогодишниците во 1963 година, имало само 153 лица на возраст од 100 години или постари. Тој број се зголеми на 1.000 во 1981 година, а достигна 10.000 во 1998 година.
Подолгиот животен век во голема мера се должи на помалку смртни случаи од срцеви заболувања и вообичаените видови на рак, особено рак на дојка и простата. Јапонија има ниски стапки на дебелина – клучен фактор за двете болести – благодарение на исхраната со малку црвено месо и богата со риба и зеленчук.
Стапката на дебелина е особено ниска кај жените, што делумно објаснува зошто јапонските жени имаат значително подолг животен век од мажите. Додека остатокот од светот бележи зголемување на шеќерот и солта во исхраната, Јапонија тргна по спротивниот пат – со кампањи за јавно здравје кои успешно ги убедија луѓето да го намалат внесувањето на сол.
Сепак, не станува збор само за исхраната. Јапонците имаат навика да останат активни и во старост, пешачат и користат јавен превоз повеќе од постарите луѓе во САД и Европа.
Радио Таисо, дневна групна вежба, е дел од јапонската култура уште од 1928 година, кога е воведено за зајакнување на заедницата и промовирање на здравјето. Триминутната рутина се емитува на телевизија и се практикува во малите заедници низ целата земја.
Сепак, повеќе студии ја доведоа во прашање веродостојноста на глобалните бројки на стогодишници, наведувајќи ги грешките во податоците, несигурните јавни евиденции и исчезнатите изводи од матичната книга на родените како причини за зголемените бројки.
Владина ревизија на семејните евиденции во Јапонија од 2010 година откри повеќе од 230.000 луѓе наведени како лица над 100 години кои не можеле да се лоцираат – некои всушност починале децении претходно.
