Оваа активност, инаку, се поврзува со подобро здравје на срцето, мозокот и менталното здравје.
Исто така, постојат и такви кои тврдат дека нордиското пешачење може да биде уште подобро за вас од „редовното“ одење.
Поврзано е со поголемо согорување на калории и помала болка во зглобовите отколку редовното прошетка, додека некои истражувања сугерираат дека може дури и да го ублажи хроничниот замор.
Нордиското одење вклучува користење на два стапа за да се туркате додека одите. Првпат станало популарно во 1990-тите меѓу скијачите кои сакале да ја подобрат својата физичка подготвеност вон сезона.
Бидејќи вклучува употреба на торзото и рацете, ангажира поголем дел од мускулите (до 90 проценти во споредба со околу 50 проценти за време на обичното одење, наведува Харвард Хелт).
„На многу начини“, изјави д-р Арагона за Хафпост, „тоа нуди предности во однос на едноставното насочување кон 10.000 чекори дневно“, под услов да се движите доволно за да ги исполните препораките за физичка активност.
Впрочем, објасни докторот, таа бројка „никогаш не се базирала на цврсти медицински докази; всушност, таа потекнува како маркетиншки концепт во 1960-тите“.
„Она што сега го знаеме е дека значајни здравствени придобивки можат да се постигнат со многу помалку чекори и дека квалитетот и интензитетот на движењето се важни исто колку и бројот на чекори“, додаде тој.
Нордиското пешачење може да биде поинтензивна активност, продолжи д-р Арагона, бидејќи придвижува поголем дел од телото.
„Истражувањата покажуваат дека може да ја зголеми потрошувачката на енергија за околу 20 проценти во споредба со редовното одење со иста брзина, па затоа луѓето често побрзо постигнуваат вежбање со умерен интензитет“, рече тој.
Тој смета дека за повеќето возрасни околу 150 минути активност со умерен интензитет неделно е препорачаната цел, а нордиското одење е одличен начин да се постигне тоа… нордиското одење може да го направи секој чекор малку повеќе „вреден“ за кардиоваскуларната кондиција.
Д-р Арагона објасни дека оваа техника е одличен избор за луѓе кои страдаат од болки во зглобовите, „вклучувајќи ги и оние со лесен до умерен остеоартритис“.
Ова е затоа што „бастуните дејствуваат речиси како систем за поддршка, распределувајќи дел од тежината на телото низ рацете и намалувајќи го притисокот што поминува низ колковите, колената и глуждовите. Ова може да го направи одењето поудобно и да им овозможи на луѓето да одат подолго или со поголема самодоверба отколку што би можеле поинаку“.
Покрај тоа, нордиското пешачење поттикнува подобро држење на телото и подолг чекор – и двете, вели докторот, можат да ја намалат вкочанетоста.
Дополнителната стабилност и рамнотежа што ја обезбедуваат стаповите за одење „може да го намали стравот од паѓање и да им овозможи на луѓето да останат активни, што е важно за долгорочното здравје на зглобовите“.
Овој спорт, кој често се поврзува со постарите лица, може да биде „одличен тренинг за целото тело за сите возрасти“, затоа што „ги зајакнува јадрото, ја подобрува координацијата и обезбедува кардиоваскуларна стимулација без поголемо оптоварување како при трчањето“, рече д-р Арагона.
„Помладите возрасни лица на кои им е „премногу лесно“ одењето честопати уживаат во поголем предизвик и темпо што можат да го постигнат со помош на стапови“, вели тој.
Исто така додава дека може да биде идеално за луѓе кои се опоравуваат од повреди, за оние кои сакаат тренинг со мало оптоварување или за секој кој бара активност на отворено која истовремено ја подобрува кондицијата и силата.
