Како што наведуваат тие, некои од најзагрозените видови, вклучително и големите бели ајкули, се продаваат на рибните пазари во Северна Африка, пренесува Би-би-си.
Големата бела ајкула е една од повеќе од 20 видови медитерански ајкули заштитени со меѓународното право, што значи дека нивниот улов или продажба се нелегални. Сепак, со следење на рибарските пристаништа долж медитеранскиот брег на Северна Африка, истражувачите откриле дека само во 2025 година таму биле убиени најмалку 40 големи бели ајкули.
Би-би-си, исто така, пронајде и независно потврди снимки од социјалните медиуми на кои се гледаат мртви ајкули од заштитен вид донесени во северноафриканските пристаништа. На една од снимките се прикажува како голема бела ајкула се извлекува на брегот од рибарски брод во Алжир.
Друга видео-снимка, направена во Тунис, прикажува глава и перки од она што изгледа како мако-ајкула со кратки перки, која исто така е загрозен и заштитен вид.
Водечкиот истражувач Франческо Ферети од американскиот Универзитет во Вирџинија објасни дека популациите на многу ајкули, особено белите, драматично се намалиле во Средоземното Море во последните децении.
„Во ниту еден друг дел од светските води нема толку интензивен риболов како во Средоземното Море. Влијанието на индустрискиот риболов се засилува и можно е големите бели ајкули да исчезнат во блиска иднина“, изјави тој.
Меѓународната унија за зачувување на природата сега ја класифицираше популацијата на белата ајкула во Средоземното Море како критично загрозена.
Ферети и неговиот тим работеа во Сицилијанскиот Теснец, подрачје меѓу Сицилија и Северна Африка, кое е идентификувано како „последно прибежиште“ во Средоземното Море за неколку загрозени видови ајкули.
Една од клучните цели на нивната мисија беше поставување сателитска ознака за следење на голема бела ајкула – нешто што никогаш досега не било направено во Средоземното Море. За да се обидат во тоа, истражувачите донеле повеќе од три тони рибен мамец, транспортен контејнер наполнет со замрзната скуша и остатоци од туна, како и 500 литри масло од туна за да создадат „масна мрсна трага“ што многу ајкули можат да ја почувствуваат од стотици метри оддалеченост.
И покрај работа од две недели – поставување мамци во морето, земање примероци од морската вода во потрага по ДНК од ајкули и користење подводни камери – истражувачите не успеале да пронајдат ниту едно животно за означување.
На нивните подводни камери забележале само краток поглед на една сина ајкула.
„Ова е обесхрабрувачко, бидејќи само покажува колку е деградиран овој екосистем“, изјави Ферети.
Додека тимот трагал по преживеани ајкули, добиле и извештаи дека млада голема бела ајкула била фатена и убиена во риболовна зона во Северна Африка – само 20 наутички милји од местото каде што тие работеле. Ферети и неговиот тим проценуваат дека повеќе од 40 големи бели ајкули биле уловени долж тој брег.
Во моментов, 24 загрозени видови имаат меѓународна правна заштита, вклучително мако, ангел, вршачи и чекан-ајкулите. ЕУ и 23 земји околу Средоземното Море потпишале договор во кој се наведува дека овие видови не смеат да се задржуваат на брод, да се претоваруваат, да се истоваруваат, да се пренесуваат, складираат, продаваат или изложуваат и нудат на продажба. Меѓународниот договор наведува дека тие „мора да бидат пуштени неоштетени и живи“, но овие правила се разликуваат од земја до земја.
