Иако мачките често се сметаат за независни и резервирани животни, сè повеќе истражувања покажуваат дека тие споделуваат единствена биолошка врска со нас – благодарение на мозокот и хемијата.
Окситоцин, познат и како хормон на љубовта, е истиот хормон што се ослободува кога мајката го држи своето бебе или кога пријателите се прегрнуваат. Тој создава чувство на доверба, блискост и го намалува стресот – а сега знаеме дека игра клучна улога во врската меѓу луѓето и мачките, пренесува Лајв саенс.
Експериментите покажаа дека нежното галење, смирувачкиот тон на гласот и физичката близина до мачката го зголемуваат нивото на окситоцин кај сопственикот – често и кај самата мачка.
Исто како и кај кучињата, понекогаш се создава меѓусебна поврзаност: Вие ги галите → вашиот окситоцин се зголемува → тие се чувствуваат безбедно → нивниот окситоцин се зголемува.
Истражувањата покажуваат дека окситоцинот кај мачките не се зголемува кога ги галиме насилно. Клучот е во нивната волја – кога ќе ви се приближат, ќе ви легнат во скут или нежно ќе ја навалат главата, овој хормон се зголемува.
За разлика од кучињата, мачките не се потпираат на контакт со очите. Нивната „насмевка“ е бавно трепкање – тивок знак на доверба.
Мачките можеби не скокаат во прегратка како кучињата, но кога ќе се поврзат, тоа е автентично, хемиски потврдено и длабоко.
Секое бавно трепкање, секое тивко предење и секој момент на мир додека тие лежат во вашиот скут се всушност мали биолошки докази за љубов.
Љубовта на мачките не е автоматска – таа мора да се заработи. Но, откако ќе ви биде дадена, бидете сигурни: зад неа се крие истата хемија што ги врзува родителите, партнерите и пријателите.
