Слично како и минатата година, кога омажот се однесуваше на петмина истакнати етнолози, одбележувањето ќе содржи студентско читање на извадоци од биографиите и проекција на видеа од животот и делата. Истовремено, на работилница во соработка со организацијата „Споделено знаење“ ќе бидат создадени или дополнети статии на Википедија на македонски јазик кои се однесуваат на нив.
д-р Милош Константинов e етнолог, историчар, публицист и долгогодишен директор на градските архиви на Битола и на Скопје. Тој е доајен на етнолошката наука и еден од најавторитетните личности во оваа област во Македонија. Во 1980-тите бил назначен за редовен професор на обновената група по етнологија на Природно–математичкиот факултет во Скопје. Всушност, тој бил еден од главните иницијатори за повторно оживотворување на истата, по затворањето на Одделението за етнологија, основано 1946 на Филозофскиот факултет, кое по одлука на Министерството за образование на НР Македонија било затворено во 1953.
Ангелина Крстева е познат македонски етнолог и автор на голем број објавени монографии и статии посветени на македонската народна носија со посебни осврти на украсувањето, како што е везот во разни техники, вткаените орнаменти, накитот, начините на чешлање и многу други специфичности на македонската народна култура до првата третина на 20 век. Нејзино најзначајно дело е албумот „Македонски народни везови“ за кое ја добила наградата „13 ноември“ во 1976.
Д-р Крсте Богоески е еден најзабележителните истражувачи во полето на заштитата на културното наследство и музеологијата во Македонија. Од 1995 до неговото пензионирање, во 2009 година, бил професор на Природно – математичкиот факултет на Институтот за етнологија и антропологија на ПМФ при УКИМ во Скопје.
Особено е значаен по тоа што по осамостојувањето на Македонија е идеен творец и прв претседател на Македонскиот национален комитет на ИКОМ во два мандати. По негово лично залагање во 2002 година е основан Македонскиот национален комитет на Синиот штит и е избран за прв претседател, функција што успешно ја обавувал во три мандати (2002 – 2012 година).
Институциите кои се генератор на знаењето, би требало да се грижат за афирмација и зачувување на постигнувањата на научните работници кои својот работен век го поминале во нив. Институционалната улога е неминовна во обезбедување конзистентност на колективната меморија, која за жал честопати е декларативна и полна празнини, кои се обидуваме да ги пополниме на ваков начин, како мозаик од ликовите и делата на заслужните колеги, соопшти Институтот за етнологија и антропологија при ПМФ.
