„Македонија се соочува со предизвици во грижата за дијабетесот, особено со загрижувачки најмал пристап со само околу 300 пациенти со инсулински пумпи т.е. современо помагало за менаџирање на дијабетесот кај лицата со тип 1. Инсулинските пумпи се критично важни за управување со дијабетесот. Во моментов се обезбедуваат незначителен број на инсулински пумпи за лица со тип1-дијабетес. Ова остава илјадници пациенти со тип 1-дијабетес и да не можат да имаат корист од благодетите на овие нови технологии“, велат од дружението.
Оттаму додаваат дека инсулинсите пумпи кои треба да се набават во 2025 година, треба да бидат современи напредни хибридни затворени системи (инсулинска пумпа поврзана со систем за континуирани мерење на гликемија) кои преку определен (автоматизиран) алгоритам испорачуваат инсулин и овозможуваат постигнување на целни нивоа на гликемија индивидуално поставени за секој пациент поединечно.
Овие системи уште се нарекуваат и системи за автоматска испорака на инсулин (AID) или вештачки панкреас и според Американската дијабетолошка асоцијата, АИД-системите се прв избор на терапија на лица со тип1-дијабетес.
„Секое дете со тип1-дијабетес треба да има пристап до технологиите и материјалите за мониторирање на гликемија и останатите уреди за да може да се оптимизира менаџирањето на дијабетесот. Истите мора да ги исполнуваат минимални стандарди за да обезбедат точност, доверливост и безбедност. Овие критериуми се поставени од регулаторни тела како што се EMA (Европска агенција за лекови), ФДА (Американска агенција за храна и лекови) како и од ИСО (Меѓународната организација за стандардизација). Тврдењата за ефикасноста на овие уреди треба да бидат поткрепени со контролирани клинички студии со случајни испитаници, со кои ќе докаже дека системот ги задоволува интернационалните препораки за гликемиска контрола; во предвид треба да се земат и податоците од реалните светски регистри/евиденции (real world evidence) публикувани во респектирани меѓународни списанија“, велат од Здружението.
Според клиничките испитувања, овие системи овозможуваат контрола на гликемијата во согласност со најновите препораки во терапија на Т1-дијабетес.
„Со обезбедување на АИД-системи, може да се спречи потребата за поскапи третмани, намалувајќи го долгорочниот товар на националниот буџет за здравствена заштита. Користењето на инсулинска пумпа на секое лице со дијабетес тип1 создава вредност во општеството, бидејќи повеќе лица со ДМ Т1 ќе ги вршат сите свои нормални функции од учење, студирање, спорт, работни обрски и ќе бидат целосни активни чинители кои придонесуваат кон буџетот на државата и стабилноста во растот на БДП, наместо да биде лице со инвалидитет или болно лице, развивајќи ги компликациите од дијабетeс“, се вели во соопштението од Здружението.
Согласно објавени клинички студии, овие системи, доведуваат до намален број на хипогликемии и дијабетична кетоацидоза, што води кон директна долгорочна заштеда на здравствениот систем. Со поставување на пациентите со тип1-дијабетес на овие напредни системи, тие истовремено се стануваат и корисници на сензор.