Последната награда ја објави М.К. Сталин, водач на јужната индиска држава Тамил Наду, кој верува дека писмото е поврзано со дравидскиот јазик.
Цивилизацијата на долината на Инд, која го опфаќала подрачјето на денешен Пакистан и северна Индија, сè уште е мистерија, а нејзините симболи предизвикуваат дебата меѓу истражувачите, пренесува Си-ен-ен.
Професорот од Универзитетот во Вашингтон, Раџеш П. Н. Рао, кој дешифрира ракописи повеќе од една деценија, нагласува дека разбирањето на дравидскиот јазик може да обезбеди клучни сознанија за историјата на Јужна Азија.
Тој додаде дека откритието би можело да помогне во решавањето на политичките и културните прашања за потеклото на луѓето во Индија и да обезбеди увид во цивилизацијата од бронзеното време која им конкурирала на другите антички цивилизации, како што се Египет и Месопотамија.
The Indus Script – A Language No One Can Read
The Indus Valley Civilization (3300–1300 BCE) was one of the most advanced ancient cultures (4k years old or older), and its writing system remains completely undeciphered. Thousands of inscriptions, no Rosetta Stone, no clear… pic.twitter.com/pDOWDwBf8M
— Jason Wilde (@JasonWilde108) February 25, 2025
Некои историчари веруваат дека во него живееле милиони луѓе, кои имале стандардизиран систем за мерење и развиени трговски патишта. Центрите на цивилизацијата на долината Инд биле градовите Мохенџо-Даро, Харапа и Лотал, кои се истакнале по нивното напредно урбанистичко планирање.
Експертите веруваат дека ракописот се користел и за религиозни и за економски цели, како што е означување на стоки за трговија.
Иако дешифрирањето на скриптата е предизвик, Рао и другите истражувачи продолжуваат да користат компјутерски модели за да ги анализираат можните обрасци во симболите и да се обидат да го реконструираат значењето.
Тие веруваат дека откритието може да помогне подобро да се разберат животите и идеологиите на луѓето од тој период.
Иако ракописот остана нерешен од објавувањето на неговите најрани примероци во 1875 година, научниците знаат нешто за цивилизацијата на долината Инд благодарение на археолошките ископувања на големите градови, како што е Мохенџо-Даро, кој се наоѓа во Пакистан на околу 500 километри североисточно од Карачи.
Овие градови биле дизајнирани по мрежен план, како Њујорк и Барселона, и имале канализациски и одводни системи кои биле неспоредливи во светот во тоа време.
Во текот на вториот и третиот милениум пред нашата ера, трговците од долината Инд тргувале со луѓе низ Персискиот Залив и Блискиот Исток, а нивните бродови носеле бакар, бисери, зачини и слонова коска. Тие правеле накит од сребро и злато и основале оддалечени населби и колонии.
Околу 1800 п.н.е., повеќе од илјада години пред основањето на антички Рим, цивилизацијата на долината Инд пропаднала и нејзиното население се распрснало во помали населби.
Некои веруваат дека главниот виновник се климатските промени, односно дека долгите периоди на суша, наглите промени на температурата и непредвидливите врнежи придонеле за колапс на земјоделството.
