Синди Бергер, извршна директорка на фирмата за односи со јавноста „Роџерс и Кауан ПМК“, ја сподели веста во изјава за Њујорк тајмс. Таа рече дека Редфорд починал во сон, но не наведе конкретна причина.
Роберт Редфорд, роден како Чарлс Роберт Редфорд Џуниор на 18 август 1936 година, во Санта Моника, Калифорнија, беше еден од најважните и најсестрани американски филмски уметници од втората половина на 20 век. Тој беше познат како глумец, режисер, продуцент и основач на познатиот Филмски фестивал Санденс, а неговата кариера траеше повеќе од шест децении.
Пораснал во семејство од средната класа – неговиот татко Чарлс бил сметководител, а неговата мајка Марта починала кога Роберт имал 18 години, што оставило длабок белег врз него. Како млад човек, бил склон кон бељи и често запаѓал во неволји, но откако добил стипендија за студирање уметност на Универзитетот во Колорадо, почнал посериозно да размислува за својата иднина. Се откажал од студиите, патувал низ Европа и некое време живеел како млад уметник во Париз и Фиренца. По враќањето во Соединетите Држави, се запишал на часови по глума на Американската академија за драмски уметности во Њујорк, што го означило почетокот на неговата актерска кариера.
Во почетокот Редфорд се појавувал на телевизија и во театарски претстави, а пошироко внимание привлече со својата улога во бродвејската претстава „Недела во Њујорк“ во 1961 година. Својот прв значаен филмски успех го постигна со улогата во комедијата „Бос во паркот“ (1967) со Џејн Фонда, а светска слава стекна со вестернот „Буч Касиди и Санденс Кид“ (1969), во кој глумеше заедно со Пол Њумен. Филмот стана култен класик и му ги отвори вратите кон светот на најголемите холивудски продукции.
Нивниот втор заеднички филм, криминалистичкиот трилер „Убодот“ (1973), му донесе номинација за Оскар и го потврди неговиот статус на ѕвезда.
Седумдесеттите и осумдесеттите години беа врвот на неговата актерска кариера. Редфорд глумеше во филмови како „Кандидатот“ (1972), „Сите луѓе на претседателот“ (1976), кој го следеше аферата Вотергејт, и „Надвор од Африка“ (1985) со Мерил Стрип, кој ја освои наградата Оскар за најдобар филм.
Покрај глумата, почна и со режирање – неговото режисерско деби „Обични луѓе“ (1980) му донесе Оскар за најдобар режисер и го потврди како автор што одлично ги разбира човечката психологија и сложените семејни односи.
Покрај неговата филмска работа, Редфорд беше познат по своите придонеси во независното кино. Тој го основа Институтот Санденс и го покрена Филмскиот фестивал Санденс, кој стана најважната платформа за млади и независни филмски режисери во САД. Неговиот активизам се прошири и на полето на екологијата и човековите права – со години се залагаше за зачувување на животната средина и поддржуваше прогресивни социјални иницијативи.
Својот приватен живот го држеше што е можно подалеку од јавноста. Од 1958 до 1985 година беше во брак со Лола Ван Вагенен, со која имаше четири деца, иако изгубија едно дете на рана возраст. Во 2009 година, се ожени со Сибил Сагарс, германска уметница.
Се смета за еден од последните големи актери од „златната ера“ на Холивуд, кој го комбинираше комерцијалниот успех со уметничкиот интегритет, оставајќи зад себе неизбришлив белег како актер, режисер и културен визионер.
