Тој вели дека за една ваква операција на следење на „политичкиот непријател“ сигурно биле запознати најмалку премиерот, претседателот на државата и претседателот на Собранието.
„Следењето на премиерот Мицкоски е само доказ за партиската, а веројатно и лична (на раководствата на службите кои биле инволвирани) злоупотреба („забеганост“) на овие служби и нивната руинираност.
Според објавеното од 2020 година, над Мицкоски била применета интрузивната мерка предвидено во член 252 ст.1 т.3 од ЗКП за која е неопходна судска наредба, заради тоа што истиот бил третиран како безбедносно интересна личност односно сериозна закана за системот како инспиратор, финасиер и организатор на паравоена полициска структура. Останува отворено прашањето кој ги креирал овие извешати (досие) и врз основ на кои информации, дали била побарана судска наредба (доколку имало, за што лично не верувам, тоа отвара уште посериозни прашања), зошто се следени и членовите на неговото семејство (а посебно неговиот малолетен син), какви видови на опсервација биле спроведени (од него се посочува дека била вршена опсервација со технички средства – дронови и физичко следење), колку временски траело примената на мерките, односно кога завршила… Исто така останува отворено прашањето, дали раководството на државата (најмалку тогашниот премиер и претседател неизбежно морале да знаат за истото) го „дозволиле“, односно дали тоа е правено по нивно барање или пак тоа е правено на „своја рака“ од раководсството на службата која ја спроведувало мерката (што е малку веројатно). Секако дека се апсурдни и смешни тврдењата дека Мицкоски има профил на водач на паравоена структура, меѓутоа тоа зборува за фактот колку бескрупулозен, дрзок и смел бил настапот на (најмалку раководството на службата) безбедносната служба (без никаво страв од законски последици)“, вели Јовчески.
Јован Јовчески е доктор по кривично правни науки кој има повеќе од 25 години искуство како еден од водечките експерти во реформите на кривичното законодавство на Република Македонија, а е и добар познавач на кривичното законодавство на ЕУ и САД, посебно на законската уреденост и примена на специјалните истражни мерки од страна на овластените служби. Јовчески има долго професионално искуство во УБК, работел и во МВР, а голем придонес има и како државен советник во основањето на Оперативно техничката агенција – ОТА.
Тој за најавата за спојување на двете безбедносни и разузвавачки служби, Агенција за национална безбедност и Агенција за разузнавање, смета дека тоа е добар проект и од финансиски, кадровски и технички аспект и од големината на државата и нашето членство во НАТО. Тоа ќе овозможи подобра функционалост на секое поле, проверка и верификација на информации, избегнување на преклопување и дуализам во безбедносното третирање на појавите, поголема и побрза проточност на информациите, поголема ефикаснот и ефективност, вели Јовчески.
