Во текот на последните две децении, распространетоста на дебелината во Европа се зголеми за три пати. Прекумерната тежина денес влијае на 50 отсто од возрасните, додека една третина од таа популација се дебели.
Прекумерната тежина и дебелината се присутни кај 20 до 30 отсто од децата и адолесцентите во европските земји, драматичниот тренд на годишен пораст на нивната распространетост и честото поврзување со други болести и даваат на епидемијата на дебелина кај оваа популациона група исклучително значење, не само од здравствена, туку и од економска и демографска смисла.
Околу 60 до 85 отсто од дебелите пред-пубертетски училишни деца остануваат дебели во зрелоста, што доведува до порано и почесто појавување на хронични незаразни болести (хипертензија – висок крвен притисок, рана атеросклероза, дијабетес тип 2), како и ендокринолошки, ортопедски и психосоцијални нарушувања.
Комбинацијата на дебелината и овие болести на толку рана возраст предизвикува скратување на очекуваниот просечен животен век, придонесува за големо оптоварување на болестите во следната генерација и го загрозува функционирањето на системот за здравствена заштита и осигурување.
Покрај последиците по физичкото здравје, кои се рефлектираат во низа хронични незаразни болести, дебелината има и други значајни последици: дебелите луѓе се со поголема веројатност да бидат депресивни, имаат помала самодоверба и често се социјално стигматизирани.
Економските последици од дебелината се исто така значајни, кои се рефлектираат во високи и често непропорционални трошоци за здравствена заштита и висок процент на отсуство од работа поради болест како последица на здравствени проблеми кои се во основата на дебелината како причински или фактор на ризик.
Светскиот ден за борба против дебелината за прв пат беше одбележан на 4 март 2020 година, со цел да се подигне јавната свест за распространетоста на овој проблем, подобро разбирање на неговите причини и последици и повикување на дејствување на сите сектори кои можат да придонесат за решавање на овој јавно здравствен проблем, имајќи предвид дека дебелината е резултат на сложена интеракција на биолошки, генетски, еколошки и психосоцијални фактори.
Превенцијата и лекувањето се однесува на мултидисциплинарен пристап од страна на здравствениот сектор, со истовремено дејствување на сите други сектори на државата и граѓанското општество во промовирање на здрави животни стилови и подигање на свеста кај населението за важноста од правилна исхрана и физичка активност.
Националните програми за спречување на дебелината кај децата и возрасните ги предвидуваат следните приоритетни области за дејствување до 2025 година: унапредување на здравјето и спречување на прекумерна исхрана и дебелина, преориентирање на здравствените услуги кон превенција и зајакнување на надзорот, мониторингот, евалуацијата и истражувањето.
Една од најважните превентивни мерки е едукација за исхраната.
