Во продолжение го пренесуваме неговиот текст:
Европските креатори на политики тврдат дека сакаат одржлива автомобилска индустрија. Сепак, поставувањето нереални прописи само за да ги прилагодат на крајот од секоја година кога потрошувачите не реагираат е рецепт за хаос што ризикува продажба на автомобилската иднина на кинеските производители.
Таквиот пристап го нарушува сложениот циклус на дизајн на производи, инженерство и синџири на снабдување кои бараат долги рокови на испорака и милијарди инвестиции. Итно ни е потребна регулаторна рамка за Европа која обезбедува реалистичен и сигурен десетгодишен хоризонт на планирање.
Од една страна, се соочуваме со најагресивните светски мандати за јаглерод, прописи кои бараат темпо на електрификација одвоено од реалноста на побарувачката на потрошувачите. Од друга страна, се соочуваме со поплава од државно субвенциониран увоз на електрични возила од Кина, кои се структурно дизајнирани да ја поткопаат европската работна сила и производство.
Кина има повеќе од доволно вишок производство за да го продаде на секој купувач на нови возила во Европа. Кинеските брендови го удвоија својот пазарен удел во регионот за само 12 месеци, достигнувајќи рекордни 5,5 проценти во август. Во меѓувреме, пазарниот удел на електричните возила во ЕУ стагнираше на околу 16 проценти – далеку под 25 проценти потребни за исполнување на целите на Брисел за 2025 година.
Производството на возила во ЕУ сега е 3 милиони единици под нивоата пред пандемијата. Фабриките се затвораат. Само во 2024 година, 90.000 работни места во автомобилската индустрија ќе исчезнат. Ова се работни места кои ја одржуваат европската социјална стабилност. Ова не е транзиција. Тоа е повеќе како затворање на европската автомобилска индустрија.
Да бидеме јасни, индустријата не бара финансиска помош. Ние не бараме протекционизам за да ја заштитиме неефикасноста. Во Форд ќе продолжиме со напорната работа на реструктуирање. Ги затворивме старите фабрики, ја намаливме нашата работна сила и ги намаливме трошоците за да станеме поагилни. Инвестиравме милијарди во трансформирање на нашите производствени операции во Европа и им нудиме на нашите клиенти поголем избор при преминување на електрично или хибридно возило.
Но, ако Европа сака да избегне да стане музеј на производството од 20 век, ни треба итно ресетирање и долгорочен план.
Регулаторниот пристап „наметнете и тие ќе купат“ не успеа. Треба да ги усогласиме целите за јаглерод со вистинското прифаќање на пазарот и да им обезбедиме на производителите на автомобили реалистичен и сигурен 10-годишен хоризонт. Тоа вклучува давање можност на потрошувачите да возат хибриди подолго, премостувајќи го јазот, наместо да ги принудуваме да го направат скокот кон електрични возила за кои сè уште не се подготвени.
Мора да ја охрабриме оваа транзиција. Европските производители инвестираа стотици милијарди во електрични возила. Владите мора да ја усогласат таа обврска со постојани стимулации за нивно купување и инфраструктура за полнење што се протега надвор од богатите урбани центри во руралните области.
Сегашниот пристап на комерцијалните возила е данок на самиот ‘рбет на европската економија. Само 8 проценти од новите комбиња се електрични, а регулативите ги третираат како луксузни лимузини. Ова се алатки за водоинсталатери, цвеќари и градежници. Агресивните јаглеродни цели за комерцијалните возила неправедно ги казнуваат малите и средни претпријатија, кои генерираат повеќе од 50 проценти од БДП на Европа.
Форд ја нарекува Европа свој дом повеќе од 100 години. Сакаме да бидеме дел од нејзината зелена иднина и планираме да продолжиме да инвестираме. Но, Европа се соочува со бинарен избор. Може да поттикне напредна, конкурентна автомобилска индустрија која го води светот во зелената технологија. Или може да се држи до недостижните цели и да гледа како нејзиниот пазар станува доминиран од увоз додека нејзините сопствени фабрики рѓосуваат.
