Говорот на Џорџ Садовски во Конгресот на САД: Македонците сакаат слобода и да бидат обединети!
„Господине спикер, пред неколку моменти поставив прашање. Дали Македонците се Грци? Сме слушале многу за оваа грчка неволја, и секогаш се нарекува неволја во грчка Македонија, но зошто никој не слегува овде и не ни ја кажува вистината за оваа ситуација? Македонците не се Грци. Македонците се словенска раса на луѓе. Тие се јужни Словени.
Понатаму, историјата ќе го потврди фактот дека овие Македонци живеат таму уште од Христовото време. Градот Солун е нивни град, тој не е грчки град. Овој македонски народ е груба раса на луѓе. Живеат во планина: тие се планински народ, прост, тврдоглав народ, добар христијански народ. Тие го издржаа налетот на Римјаните, Грците и Турците. Турците дадоа сè од себе да ги направат мухамедани. Ги имаа под турска доминација многу, многу години. Турците практикуваа секаква бруталност кон овој христијански народ. Ги осквернавија нивните цркви. Тие ги запалија нивните фарми и домови. Но, тие останаа Македонци.
Потоа, по Првата светска војна, откако овие Македонци ни се придружија нам, во нашата голема борба во таа војна и ја пролеаа својата крв и ни ги дадоа своите најдобри луѓе во таа борба, што направивме ние? Поточно, што направи Англија? Англија ги предаде тие луѓе во ропство на Грција, наместо да им даде слобода на Македонците. Слободата е она што тие го сакаа и тоа е она за што се бореа и имаа право да го имаат тоа.
Во оваа последна војна се водеа големи борби во тој северен дел на Грција, горе во таа ридска земја. Голема заслуга им беше дадена на Грците, но кој ја водеше оваа борба? Македонци, Грци Македонци, тие планинци. Нацистите и Италијанците никогаш не ги покорија, никогаш не ги уништија. Никогаш не биле освоени.
Сега војната е завршена. Повторно овие луѓе бараат слобода. Сакаат независна Македонија. Дали имаат право на тоа? Според мене – имаат. Мислам дека имаат. Половина Македонија сега е слободна држава во рамките на југословенската федерација. Тие имаат свој претседател, имаат свој законодавен дом, имаат своја државна поставеност во рамките на оваа федерација на Југославија. Другиот дел од Македонија сè уште е под грчка доминација. Тука е проблемот. Тие Македонци кои сè уште се во Грција, под грчка власт, сите сакаат слобода. Тие се обединети 100 отсто врз основа на тоа дека сакаат слобода, но се поделени по ова: некои од тие Македонци сакаат да се приклучат на тој дел од Македонија кој сега е во југословенската федерација. Некои од нив не сакаат да се приклучат, но сакаат да имаат посебна македонска држава, слободна држава за да не бидат под Тито. Но, сите овие луѓе сакаат слобода.
Сите овие луѓе беа на наша страна во оваа војна и во Првата светска војна. Тие херојски се бореа за нашата кауза. Сега се предлага да им дадеме бајонети и пушки на ројалистите во Грција да ги убијат овие Македонци. Не им се лутам на овие Македонци. Не се лутам на оние кои сакаат да влезат во југословенската федерација или оние кои сакаат независна Македонија и слобода од Грција. Не сакам да видам некој од нив убиен.
Претседателот Труман и Стејт департментот молчат за оваа борба за слобода. Зошто? Сигурно чувството на американскиот народ е со Македонците. Еве дел од денешниот број на ‘Вашингтон Стар’: ‘Грци се осудени за помагање на герилците во Атина’; Депеша од северна Грција денеска објави дека од воената тврдина во Алманла осудија 10 лица, вклучувајќи жени, на смрт и осуди шест други на доживотен затвор за помагање на антивладините герилски сили.
Тоа се случи откако ја објавивме оваа програма за помош на Грција. Сè уште убиваат Грци во Македонија и ги убиваат оние Грци кои не се согласуваат со ројалистичката влада во Грција и убиваат Македонци, затоа што сите Македонци сакаат слобода.
Дали ќе гласам да дадам повеќе бајонети и повеќе пушки за да убивам повеќе од овие луѓе? Не! Што се однесува до мене, ова не е прашање на комунизам. Ова е вековната борба, стара со векови, на светлина за слобода – на народната борба за слобода. Соединетите Американски Држави треба да бидат првите што ќе кажат: ‘Ние застануваме зад вас во оваа борба за слобода’. Ние го кажавме тоа во Атлантската повелба, но сега овие луѓе кои се борат за слобода треба да одат кај чичко Џо Сталин за да ја бараат таа слобода? Зошто да не доаѓа од нас – од Соединетите Американски Држави? Тоа треба да биде нашата програма. Тоа е она што треба да го направиме“, апелира Џорџ Садовски до американските конгресмени во 1947 година да ја препознаат и помогнат желбата на Македонците за слобода и обединување, како сојузници на Американците во две светски војни.
